Homer, Iliad, Book 2 31:

(호메로스, 일리아스, Book 2 31:)

τὸν δ’ ἀπαμειβόμενοσ προσέφη κρείων Ἀγαμέμνων· ἦ μὰν αὖτ’ ἀγορῇ νικᾷσ γέρον υἱᾶσ Ἀχαιῶν. αἲ γὰρ Ζεῦ τε πάτερ καὶ Ἀθηναίη καὶ Ἄπολλον τοιοῦτοι δέκα μοι συμφράδμονεσ εἰε͂ν Ἀχαιῶν· τώ κε τάχ’ ἠμύσειε πόλισ Πριάμοιο ἄνακτοσ χερσὶν ὑφ’ ἡμετέρῃσιν ἁλοῦσά τε περθομένη τε. ἀλλά μοι αἰγίοχοσ Κρονίδησ Ζεὺσ ἄλγε’ ἔδωκεν, ὅσ με μετ’ ἀπρήκτουσ ἔριδασ καὶ νείκεα βάλλει. καὶ γὰρ ἐγὼν Ἀχιλεύσ τε μαχεσσάμεθ’ εἵνεκα κούρησ ἀντιβίοισ ἐπέεσσιν, ἐγὼ δ’ ἦρχον χαλεπαίνων· εἰ δέ ποτ’ ἔσ γε μίαν βουλεύσομεν, οὐκέτ’ ἔπειτα Τρωσὶν ἀνάβλησισ κακοῦ ἔσσεται οὐδ’ ἠβαιόν. νῦν δ’ ἔρχεσθ’ ἐπὶ δεῖπνον ἵνα ξυνάγωμεν Ἄρηα. εὖ μέν τισ δόρυ θηξάσθω, εὖ δ’ ἀσπίδα θέσθω, εὖ δέ τισ ἵπποισιν δεῖπνον δότω ὠκυπόδεσσιν, εὖ δέ τισ ἁρ́ματοσ ἀμφὶσ ἰδὼν πολέμοιο μεδέσθω, ὥσ κε πανημέριοι στυγερῷ κρινώμεθ’ Ἄρηϊ. οὐ γὰρ παυσωλή γε μετέσσεται οὐδ’ ἠβαιὸν εἰ μὴ νὺξ ἐλθοῦσα διακρινέει μένοσ ἀνδρῶν. ἱδρώσει μέν τευ τελαμὼν ἀμφὶ στήθεσφιν ἀσπίδοσ ἀμφιβρότησ, περὶ δ’ ἔγχεϊ χεῖρα καμεῖται· ἱδρώσει δέ τευ ἵπποσ ἐύ̈ξοον ἁρ́μα τιταίνων. ὃν δέ κ’ ἐγὼν ἀπάνευθε μάχησ ἐθέλοντα νοήσω μιμνάζειν παρὰ νηυσὶ κορωνίσιν, οὔ οἱ ἔπειτα ἄρκιον ἐσσεῖται φυγέειν κύνασ ἠδ’ οἰωνούσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION