헬라어 문장 검색 - Γαλεν́ΟντηεΝά1́02́0́

(갈레노스, On the Natural Faculties., ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Α, section 2)

καὶ ζητήσομεν κατὰ τόνδε τὸν λόγον, ὑπὸ τίνων γίγνεται δυνάμεων αὐτὰ δὴ ταῦτα καὶ εἰ δή τι ἄλλο φύσεωσ ἔργον ἐστίν. ἀλλὰ πρότερόν γε διελέσθαι τε χρὴ καὶ μηνῦσαι σαφῶσ ἕκαστον τῶν ὀνομάτων, οἷσ χρησόμεθα κατὰ τόνδε τὸν λόγον, καὶ ἐφ’ ὅ τι φέρομεν πρᾶγμα. γενήσεται δὲ τοῦτ’ εὐθὺσ ἔργων φυσικῶν διδασκαλία σὺν ταῖσ τῶν ὀνομάτων ἐξηγήσεσιν. ὅταν οὖν τι σῶμα κατὰ μηδὲν ἐξαλλάττηται τῶν προϋπαρχόντων, ἡσυχάζειν αὐτό φαμεν· εἰ δ’ ἐξίσταιτό πῃ, κατ’ ἐκεῖνο κινεῖσθαι. καὶ τοίνυν ἐπεὶ πολυειδῶσ ἐξίσταται, πολυειδῶσ καὶ κινηθήσεται. καὶ γὰρ εἰ λευκὸν ὑπάρχον μελαίνοιτο καὶ εἰ μέλαν λευκαίνοιτο, κινεῖται κατὰ χρόαν, καὶ εἰ γλυκὺ τέωσ ὑπάρχον αὖθισ αὐστηρὸν ἢ ἔμπαλιν ἐξ αὐστηροῦ γλυκὺ γένοιτο, καὶ τοῦτ’ ἂν κινεῖσθαι λέγοιτο κατὰ τὸν χυμόν. ἄμφω δε ταῦτά τε καὶ τὰ προειρημένα κατὰ τὴν ποιότητα κινεῖσθαι λεχθήσεται καὶ οὐ μόνον γε τὰ κατὰ τὴν χρόαν ἢ τὸν χυμὸν ἐξαλλαττόμενα κινεῖσθαί φαμεν, ἀλλὰ καὶ τὸ θερμότερον ἐκ ψυχροτέρου γενόμενον ἢ ψυχρότερον ἐκ θερμοτέρου κινεῖσθαι καὶ τοῦτο λέγομεν, ὥσπερ γε καὶ εἴ τι ξηρὸν ἐξ ὑγροῦ ἢ ὑγρὸν ἐκ ξηροῦ γίγνοιτο. κοινὸν δὲ κατὰ τούτων ἁπάντων ὄνομα φέρομεν τὴν ἀλλοίωσιν. ἕν τι τοῦτο γένοσ κινήσεωσ. ἕτερον δὲ γένοσ ἐπὶ τοῖσ τὰσ χώρασ ἀμείβουσι σώμασι καὶ τόπον ἐκ τόπου μεταλλάττειν λεγομένοισ, ὄνομα δὲ καὶ τούτῳ φορά. αὗται μὲν οὖν αἱ δύο κινήσεισ ἁπλαῖ καὶ πρῶται, σύνθετοι δ’ ἐξ αὐτῶν αὔξησίσ τε καὶ φθίσισ, ὅταν ἐξ ἐλάττονόσ τι μεῖζον ἢ ἐκ μείζονοσ ἔλαττον γένηται φυλάττον τὸ οἰκεῖον εἶδοσ. ἕτεραι δὲ δύο κινήσεισ γένεσισ καὶ φθορά, γένεσισ μὲν ἡ εἰσ οὐσίαν ἀγωγή, φθορὰ δ’ ἡ ἐναντία. πάσαισ δὲ ταῖσ κινήσεσι κοινὸν ἐξάλλαξισ τοῦ προϋπάρχοντοσ, ὥσπερ οὖν καὶ ταῖσ ἡσυχίαισ ἡ φυλακὴ τῶν προϋπαρχόντων. ἀλλ’ ὅτι μὲν ἐξαλλάττεται καὶ πρὸσ τὴν ὄψιν καὶ πρὸσ τὴν γεῦσιν καὶ πρὸσ τὴν ἁφὴν αἷμα γιγνόμενα τὰ σιτία, συγχωροῦσιν· ὅτι δὲ καὶ κατ’ ἀλήθειαν, οὐκέτι τοῦθ’ ὁμολογοῦσιν οἱ σοφισταί. οἱ μὲν γάρ τινεσ αὐτῶν ἅπαντα τὰ τοιαῦτα τῶν ἡμετέρων αἰσθήσεων ἀπάτασ τινὰσ καὶ παραγωγὰσ νομίζουσιν ἄλλοτ’ ἄλλωσ πασχουσῶν, τῆσ ὑποκειμένησ οὐσίασ μηδὲν τούτων, οἷσ ἐπονομάζεται, δεχομένησ· οἱ δέ τινεσ εἶναι μὲν ἐν αὐτῇ βούλονται τὰσ ποιότητασ, ἀμεταβλήτουσ δὲ καὶ ἀτρέπτουσ ἐξ αἰῶνοσ εἰσ αἰῶνα καὶ τὰσ φαινομένασ ταύτασ ἀλλοιώσεισ τῇ διακρίσει τε καὶ συγκρίσει γίγνεσθαί φασιν ὡσ Ἀναξαγόρασ. εἰ δὴ τούτουσ ἐκτραπόμενοσ ἐξελέγχοιμι, μεῖζον ἄν μοι τὸ πάρεργον τοῦ ἔργου γένοιτο. εἰ μὲν γὰρ οὐκ ἴσασιν, ὅσα περὶ τῆσ καθ’ ὅλην τὴν οὐσίαν ἀλλοιώσεωσ Ἀριστοτέλει τε καὶ μετ’ αὐτὸν Χρυσίππῳ γέγραπται, παρακαλέσαι χρὴ τοῖσ ἐκείνων αὐτοὺσ ὁμιλῆσαι γράμμασιν· εἰ δὲ γιγνώσκοντεσ ἔπειθ’ ἑκόντεσ τὰ χείρω πρὸ τῶν βελτιόνων αἱροῦνται, μάταια δήπου καὶ τὰ ἡμέτερα νομιοῦσιν. ὅτι δὲ καὶ Ἱπποκράτησ οὕτωσ ἐγίγνωσκεν Ἀριστοτέλουσ ἔτι πρότεροσ ὤν, ἐν ἑτέροισ ἡμῖν ἀποδέδεικται. πρῶτοσ γὰρ οὗτοσ ἁπάντων ὧν ἴσμεν ἰατρῶν τε καὶ φιλοσόφων ἀποδεικνύειν ἐπεχείρησε τέτταρασ εἶναι τὰσ πάσασ δραστικὰσ εἰσ ἀλλήλασ ποιότητασ, ὑφ’ ὧν γίγνεταί τε καὶ φθείρεται πάνθ’, ὅσα γένεσίν τε καὶ φθορὰν ἐπιδέχεται. καὶ μέντοι καὶ τὸ κεράννυσθαι δι’ ἀλλήλων αὐτὰσ ὅλασ δι’ ὅλων Ἱπποκράτησ ἁπάντων πρῶτοσ ἔγνω· καὶ τὰσ ἀρχάσ γε τῶν ἀποδείξεων, ὧν ὕστερον Ἀριστοτέλησ μετεχειρίσατο, παρ’ ἐκείνῳ πρώτῳ γεγραμμένασ ἔστιν εὑρεῖν. εἰ δ’ ὥσπερ τὰσ ποιότητασ οὕτω καὶ τὰσ οὐσίασ δι’ ὅλων κεράννυσθαι χρὴ νομίζειν, ὡσ ὕστερον ἀπεφήνατο Ζήνων ὁ Κιττιεύσ, οὐχ ἡγοῦμαι δεῖν ἔτι περὶ τούτου κατὰ τόνδε τὸν λόγον ἐπεξιέναι. μόνην γὰρ εἰσ τὰ παρόντα δέομαι γιγνώσκεσθαι τὴν δι’ ὅλησ τῆσ οὐσίασ ἀλλοίωσιν, ἵνα μή τισ ὀστοῦ καὶ σαρκὸσ καὶ νεύρου καὶ τῶν ἄλλων ἑκάστου μορίων οἱονεὶ μισγάγκειάν τινα τῷ ἄρτῳ νομίσῃ περιέχεσθαι κἄπειτ’ ἐν τῷ σώματι διακρινόμενον ὡσ τὸ ὁμόφυλον ἕκαστον ἰέναι. καίτοι πρό γε τῆσ διακρίσεωσ αἷμα φαίνεται γιγνόμενοσ ὁ πᾶσ ἄρτοσ. εἰ γοῦν παμπόλλῳ τισ χρόνῳ μηδὲν ἄλλ’ εἰή σιτίον προσφερόμενοσ, οὐδὲν ἧττον ἐν ταῖσ φλεψὶν αἷμα περιεχόμενον ἕξει. καὶ φανερῶσ τοῦτο τὴν τῶν ἀμετάβλητα τὰ στοιχεῖα τιθεμένων ἐξελέγχει δόξαν, ὥσπερ οἶμαι καὶ τοὔλαιον εἰσ τὴν τοῦ λύχνου φλόγα καταναλισκόμενον ἅπαν καὶ τὰ ξύλα πῦρ μικρὸν ὕστερον γιγνόμενα. καίτοι τό γ’ ἀντιλέγειν αὐτοῖσ ἠρνησάμην, ἀλλ’ ἐπεὶ τῆσ ἰατρικῆσ ὕλησ ἦν τὸ παράδειγμα καὶ χρῄζω πρὸσ τὸν παρόντα λόγον αὐτοῦ, διὰ τοῦτ’ ἐμνημόνευσα. καταλιπόντεσ οὖν, ὡσ ἔφην, τὴν πρὸσ τούτουσ ἀντιλογίαν, ἐνὸν τοῖσ βουλομένοισ τὰ τῶν παλαιῶν ἐκμανθάνειν κἀξ ὧν ἡμεῖσ ἰδίᾳ περὶ αὐτῶν ἐπεσκέμμεθα. τὸν ἐφεξῆσ λόγον ἅπαντα ποιησόμεθα ζητοῦντεσ ὑπὲρ ὧν ἐξ ἀρχῆσ προὐθέμεθα, πόσαι τε καὶ τίνεσ εἰσὶν αἱ τῆσ φύσεωσ δυνάμεισ καὶ τί ποιεῖν ἔργον ἑκάστη πέφυκεν. ἔργον δὲ δηλονότι καλῶ τὸ γεγονὸσ ἤδη καὶ συμπεπληρωμένον ὑπὸ τῆσ ἐνεργείασ αὐτῶν, οἱο͂ν τὸ αἷμα, τὴν σάρκα, τὸ νεῦρον· ἐνέργειαν δὲ τὴν δραστικὴν ὀνομάζω κίνησιν καὶ τὴν ταύτησ αἰτίαν δύναμιν. ἐπεὶ γὰρ ἐν τῷ τὸ σιτίον αἷμα γίγνεσθαι παθητικὴ μὲν ἡ τοῦ σιτίου, δραστικὴ δ’ ἡ τῆσ φλεβὸσ γίγνεται κίνησισ, ὡσαύτωσ δὲ κἀν τῷ μεταφέρειν τὰ κῶλα κινεῖ μὲν ὁ μῦσ, κινεῖται δὲ τὰ ὀστᾶ, τὴν μὲν τῆσ φλεβὸσ καὶ τῶν μυῶν κίνησιν ἐνέργειαν εἶναί φημι, τὴν δὲ τῶν σιτίων τε καὶ τῶν ὀστῶν σύμπτωμά τε καὶ πάθημα· τὰ μὲν γὰρ ἀλλοιοῦται, τὰ δὲ φέρεται. τὴν μὲν οὖν ἐνέργειαν ἐγχωρεῖ καλεῖν καὶ ἔργον τῆσ φύσεωσ, οἱο͂ν τὴν πέψιν, τὴν ἀνάδοσιν, τὴν αἱμάτωσιν, οὐ μὴν τό γ’ ἔργον ἐξ ἅπαντοσ ἐνέργειαν· ἡ γάρ τοι σὰρξ ἔργον μέν ἐστι τῆσ φύσεωσ, οὐ μὴν ἐνέργειά γε. δῆλον οὖν, ὡσ θάτερον μὲν τῶν ὀνομάτων διχῶσ λέγεται, θάτερον δ’ οὔ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Galen, On the Natural Faculties., ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Α, section 2

(갈레노스, On the Natural Faculties., ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Α, section 2)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION