Flavius Josephus, Ιὠσήπου βίος 112:

(플라비우스 요세푸스, Ιὠσήπου βίος 112:)

Οὔπω δέ μοι πάντα λελάλητο, καί τινοσ ἐξήκουσα τῶν οἰκείων καταβαίνειν κελεύοντοσ· οὐ γάρ μοι καιρὸν εἶναι φροντίζειν τῆσ παρὰ Τιβεριέων εὐνοίασ, ἀλλὰ περὶ τῆσ ἰδίασ σωτηρίασ καὶ πῶσ τοὺσ ἐχθροὺσ φύγω.