Euripides, The Trojan Women, episode, antistrophe 3 3:

(에우리피데스, The Trojan Women, episode, antistrophe 3 3:)

σὲ δ’, ὦ φίλ’ Ἕκτορ, εἶχον ἄνδρ’ ἀρκοῦντά μοι ξυνέσει γένει πλούτῳ τε κἀνδρείᾳ μέγαν· ἀκήρατον δέ μ’ ἐκ πατρὸσ λαβὼν δόμων πρῶτοσ τὸ παρθένειον ἐζεύξω λέχοσ. καὶ νῦν ὄλωλασ μὲν σύ, ναυσθλοῦμαι δ’ ἐγὼ πρὸσ Ἑλλάδ’ αἰχμάλωτοσ ἐσ δοῦλον ζυγόν. ἆρ’ οὐκ ἐλάσσω τῶν ἐμῶν ἔχειν κακῶν Πολυξένησ ὄλεθροσ, ἣν καταστένεισ; ἐμοὶ γὰρ οὐδ’ ὃ πᾶσι λείπεται βροτοῖσ ξύνεστιν ἐλπίσ, οὐδὲ κλέπτομαι φρένασ πράξειν τι κεδνόν· ἡδὺ δ’ ἐστὶ καὶ δοκεῖν. ἐσ ταὐτὸν ἥκεισ συμφορᾶσ· θρηνοῦσα δὲ τὸ σὸν διδάσκεισ μ’ ἔνθα πημάτων κυρῶ. αὐτὴ μὲν οὔπω ναὸσ εἰσέβην σκάφοσ, γραφῇ δ’ ἰδοῦσα καὶ κλύουσ’ ἐπίσταμαι. ναύταισ γὰρ ἢν μὲν μέτριοσ ᾖ χειμὼν φέρειν, προθυμίαν ἔχουσι σωθῆναι πόνων, ὁ μὲν παρ’ οἰάχ’, ὁ δ’ ἐπὶ λαίφεσιν βεβώσ, ὁ δ’ ἄντλον εἴργων ναόσ· ἢν δ’ ὑπερβάλῃ πολὺσ ταραχθεὶσ πόντοσ, ἐνδόντεσ τύχῃ παρεῖσαν αὑτοὺσ κυμάτων δρομήμασιν. οὕτω δὲ κἀγὼ πόλλ’ ἔχουσα πήματα ἄφθογγόσ εἰμι καὶ παρεῖσ’ ἐῶ στόμα· νικᾷ γὰρ οὑκ θεῶν με δύστηνοσ κλύδων. ἀλλ’, ὦ φίλη παῖ, τὰσ μὲν Ἕκτοροσ τύχασ ἐάσον· οὐ μὴ δάκρυά νιν σώσῃ τὰ σά· τίμα δὲ τὸν παρόντα δεσπότην σέθεν, φίλον διδοῦσα δέλεαρ ἀνδρὶ σῶν τρόπων. κἂν δρᾷσ τάδ’, ἐσ τὸ κοινὸν εὐφρανεῖσ φίλουσ καὶ παῖδα τόνδε παιδὸσ ἐκθρέψειασ ἂν Τροίᾳ μέγιστον ὠφέλημ’, ἵν’ ‐ εἴ ποτε ‐ ἐκ σοῦ γενόμενοι παῖδεσ Ἴλιον πάλιν κατοικίσειαν, καὶ πόλισ γένοιτ’ ἔτι. ἀλλ’ ἐκ λόγου γὰρ ἄλλοσ ἐκβαίνει λόγοσ, τίν’ αὖ δέδορκα τόνδ’ Ἀχαιϊκὸν λάτριν στείχοντα καινῶν ἄγγελον βουλευμάτων;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION