Euripides, episode, iambic 16:

(에우리피데스, episode, iambic 16:)

λέγοιμ’ ἂν ἤδη. τὰ μακρὰ τῶν σμικρῶν λόγων ἐπίπροσθέν ἐστι καὶ σαφῆ μᾶλλον κλύειν. ἐμοὶ σὺ τῶν σῶν, Μενέλεωσ, μηδὲν δίδου, ἃ δ’ ἔλαβεσ ἀπόδοσ πατρὸσ ἐμοῦ λαβὼν πάρα. ‐ οὐ χρήματ’ εἶπον· χρήματ’, ἢν ψυχὴν ἐμὴν σῴσῃσ, ἅπερ μοι φίλτατ’ ἐστὶ τῶν ἐμῶν. ‐ ἀδικῶ·