Dionysius of Halicarnassus, De antiquis oratoribus, chapter 2

(디오니시오스, De antiquis oratoribus, chapter 2)

ἀλλὰ γὰρ οὐ μόνον ἀνδρῶν δικαίων χρόνοσ σωτὴρ ἄριστοσ κατὰ Πίνδαρον, ἀλλὰ καὶ τεχνῶν νὴ Δία καὶ ἐπιτηδευμάτων γε καὶ παντὸσ ἄλλου σπουδαίου χρήματοσ. ἔδειξε δὲ ὁ καθ’ ἡμᾶσ χρόνοσ, εἴτε θεῶν τινοσ ἄρξαντοσ εἴτε φυσικῆσ περιόδου τὴν ἀρχαίαν τάξιν ἀνακυκλούσησ εἴτε ἀνθρωπίνησ ὁρμῆσ ἐπὶ τὰ ὅμοια πολλοὺσ ἀγούσησ, καὶ ἀπέδωκε τῇ μὲν ἀρχαίᾳ καὶ σώφρονι ῥητορικῇ τὴν δικαίαν τιμήν, ἣν καὶ πρότερον εἶχε καλῶσ, ἀπολαβεῖν, τῇ δὲ νέᾳ καὶ ἀνοήτῳ παύσασθαι δόξαν οὐ προσήκουσαν καρπουμένῃ καὶ ἐν ἀλλοτρίοισ ἀγαθοῖσ τρυφώσῃ. καὶ οὐ καθ’ ἓν ἴσωσ τοῦτο μόνον ἐπαινεῖν τὸν παρόντα χρόνον καὶ τοὺσ συμφιλοσοφοῦντασ ἀνθρώπουσ ἄξιον, ὅτι τὰ κρείττω τιμιώτερα ποιεῖν τῶν χειρόνων ἤρξαντο καίτοι μέροσ γε τοῦ παντὸσ ἥμισυ ἀρχὴ λέγεταί τε καὶ ἔστιν, ἀλλ’ ὅτι καὶ ταχεῖαν τὴν μεταβολὴν καὶ μεγάλην τὴν ἐπίδοσιν αὐτῶν παρεσκεύασε γενέσθαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION