Aristophanes, Frogs, Lyric-Scene

(아리스토파네스, Frogs, Lyric-Scene)

ἄγε δὴ τίνα τρόπον τὴν θύραν κόψω; τίνα; πῶσ ἐνθάδ’ ἄρα κόπτουσιν οὑπιχώριοι; οὐ μὴ διατρίψεισ, ἀλλὰ γεύσει τῆσ θύρασ, καθ’ Ἡρακλέα τὸ σχῆμα καὶ τὸ λῆμ’ ἔχων. παῖ παῖ. τίσ οὗτοσ; Ἡρακλῆσ ὁ καρτερόσ. ὦ βδελυρὲ κἀναίσχυντε καὶ τολμηρὲ σὺ καὶ μιαρὲ καὶ παμμίαρε καὶ μιαρώτατε, ὃσ τὸν κύν’ ἡμῶν ἐξελάσασ τὸν Κέρβερον ἀπῇξασ ἄγχων κἀποδρὰσ ᾤχου λαβών, ὃν ἐγὼ ’φύλαττον. ἀλλὰ νῦν ἔχει μέσοσ· τοία Στυγόσ σε μελανοκάρδιοσ πέτρα Ἀχερόντιόσ τε σκόπελοσ αἱματοσταγὴσ φρουροῦσι, Κωκυτοῦ τε περίδρομοι κύνεσ, ἔχιδνά θ’ ἑκατογκέφαλοσ, ἣ τὰ σπλάγχνα σου διασπαράξει, πλευμόνων τ’ ἀνθάψεται Ταρτησία μύραινα· τὼ νεφρὼ δέ σου αὐτοῖσιν ἐντέροισιν ᾑματωμένω διασπάσονται Γοργόνεσ Τειθράσιαι, ἐφ’ ἃσ ἐγὼ δρομαῖον ὁρμήσω πόδα. οὗτοσ τί δέδρακασ; ἐγκέχοδα· κάλει θεόν. ὦ καταγέλαστ’ οὔκουν ἀναστήσει ταχὺ πρίν τινά σ’ ἰδεῖν ἀλλότριον; ἀλλ’ ὡρακιῶ. ἀλλ’ οἶσε πρὸσ τὴν καρδίαν μου σφογγιάν. ἰδοὺ λαβέ, προσθοῦ. ποῦ ’στιν; ὦ χρυσοῖ θεοὶ ἐνταῦθ’ ἔχεισ τὴν καρδίαν; δείσασα γὰρ ἐσ τὴν κάτω μου κοιλίαν καθείρπυσεν. ὦ δειλότατε θεῶν σὺ κἀνθρώπων. ἐγώ; πῶσ δειλὸσ ὅστισ σφογγιὰν ᾔτησά σε; οὐκ ἂν ἕτερόσ γ’ αὔτ’ ἠργάσατ’ ἀνήρ. ἀλλὰ τί; κατέκειτ’ ἂν ὀσφραινόμενοσ, εἴπερ δειλὸσ ἦν· ἐγὼ δ’ ἀνέστην καὶ προσέτ’ ἀπεψησάμην. ἀνδρεῖά γ’ ὦ Πόσειδον. οἶμαι νὴ Δία. σὺ δ’ οὐκ ἔδεισασ τὸν ψόφον τῶν ῥημάτων καὶ τὰσ ἀπειλάσ; οὐ μὰ Δί’ οὐδ’ ἐφρόντισα. ἴθι νυν ἐπειδὴ ληματίασ κἀνδρεῖοσ εἶ, σὺ μὲν γενοῦ ’γὼ τὸ ῥόπαλον τουτὶ λαβὼν καὶ τὴν λεοντῆν, εἴπερ ἀφοβόσπλαγχνοσ εἶ· ἐγὼ δ’ ἔσομαί σοι σκευοφόροσ ἐν τῷ μέρει. φέρε δὴ ταχέωσ αὔτ’· οὐ γὰρ ἀλλὰ πειστέον· καὶ βλέψον ἐσ τὸν Ἡρακλειοξανθίαν, εἰ δειλὸσ ἔσομαι καὶ κατὰ σὲ τὸ λῆμ’ ἔχων. μὰ Δί’ ἀλλ’ ἀληθῶσ οὑκ Μελίτησ μαστιγίασ. φέρε νυν ἐγὼ τὰ στρώματ’ αἴρωμαι ταδί.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION