Aristophanes, Acharnians, Lyric-Scene

(아리스토파네스, Acharnians, Lyric-Scene)

ἐμέλλετ’ ἄρα πάντωσ ἀνήσειν τῆσ βοῆσ, ὀλίγου τ’ ἀπέθανον ἄνθρακεσ Παρνήθιοι, καὶ ταῦτα διὰ τὴν ἀτοπίαν τῶν δημοτῶν. ὑπὸ τοῦ δέουσ δὲ τῆσ μαρίλησ μοι συχνὴν ὁ λάρκοσ ἐνετίλησεν ὥσπερ σηπία. δεινὸν γὰρ οὕτωσ ὀμφακίαν πεφυκέναι τὸν θυμὸν ἀνδρῶν ὥστε βάλλειν καὶ βοᾶν ἐθέλειν τ’ ἀκοῦσαι μηδὲν ἴσον ἴσῳ φέρον, ἐμοῦ ’θέλοντοσ ὑπὲρ ἐπιξήνου λέγειν ὑπὲρ Λακεδαιμονίων ἅπανθ’ ὅσ’ ἂν λέγω· καίτοι φιλῶ γε τὴν ἐμὴν ψυχὴν ἐγώ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION