Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 9 135:

διὸ κἂν ἀπορήσειέν τισ πότερον ὥσπερ βάρουσ μεταλαμβάνουσιν, ἢ τοῦτο μὲν οὔ, ἡ παρουσία δ’ αὐτῶν ἡδεῖα οὖσα καὶ ἡ ἔννοια τοῦ συναλγεῖν ἐλάττω τὴν λύπην ποιεῖ. εἰ μὲν οὖν διὰ ταῦτα ἢ δι’ ἄλλο τι κουφίζονται, ἀφείσθω· συμβαίνειν δ’ οὖν φαίνεται τὸ λεχθέν. ἐοίκε δ’ ἡ παρουσία μικτή τισ αὐτῶν εἶναι.