Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 9 104:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 104:)

οὕτω μὲν οὖν φίλαυτον εἶναι δεῖ, καθάπερ εἴρηται· ὡσ δ’ οἱ πολλοί, οὐ χρή. ἀμφισβητεῖται δὲ καὶ περὶ τὸν εὐδαίμονα, εἰ δεήσεται φίλων ἢ μή. οὐθὲν γάρ φασι δεῖν φίλων τοῖσ μακαρίοισ καὶ αὐτάρκεσιν·