Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 1 69:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 69:)

εἰ δ’ οὕτω, τὸ ἀνθρώπινον ἀγαθὸν ψυχῆσ ἐνέργεια γίνεται κατ’ ἀρετήν, εἰ δὲ πλείουσ αἱ ἀρεταί, κατὰ τὴν ἀρίστην καὶ τελειοτάτην. ἔτι δ’ ἐν βίῳ τελείῳ. μία γὰρ χελιδὼν ἐάρ οὐ ποιεῖ, οὐδὲ μία ἡμέρα· οὕτω δὲ οὐδὲ μακάριον καὶ εὐδαίμονα μία ἡμέρα οὐδ’ ὀλίγοσ χρόνοσ.