Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 9 96:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 96:)

τοὺσ μὲν οὖν περὶ τὰσ καλὰσ πράξεισ διαφερόντωσ σπουδάζοντασ πάντεσ ἀποδέχονται καὶ ἐπαινοῦσιν· πάντων δὲ ἁμιλλωμένων πρὸσ τὸ καλὸν καὶ διατεινομένων τὰ κάλλιστα πράττειν κοινῇ τ’ ἂν πάντ’ εἰή τὰ δέοντα καὶ ἰδίᾳ ἑκάστῳ τὰ μέγιστα τῶν ἀγαθῶν, εἴπερ ἡ ἀρετὴ τοιοῦτόν ἐστιν.