Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 9 86:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 86:)

φασὶ γὰρ δεῖν φιλεῖν μάλιστα τὸν μάλιστα φίλον, φίλοσ δὲ μάλιστα ὁ βουλόμενοσ ᾧ βούλεται τἀγαθὰ ἐκείνου ἕνεκα, καὶ εἰ μηδεὶσ εἴσεται· ταῦτα δ’ ὑπάρχει μάλιστ’ αὐτῷ πρὸσ αὑτόν, καὶ τὰ λοιπὰ δὴ πάνθ’ οἷσ ὁ φίλοσ ὁρίζεται·