Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 9 52:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 52:)

οἳ δ’ αὖ διὰ δειλίαν καὶ ἀργίαν ἀφίστανται τοῦ πράττειν ἃ οἰόνται ἑαυτοῖσ βέλτιστα εἶναι. οἷσ δὲ πολλὰ καὶ δεινὰ πέπρακται καὶ διὰ τὴν μοχθηρίαν μισοῦνται, καὶ φεύγουσι τὸ ζῆν καὶ ἀναιροῦσιν ἑαυτούσ. ζητοῦσί τε οἱ μοχθηροὶ μεθ’ ὧν συνημερεύσουσιν, ἑαυτοὺσ δὲ φεύγουσιν·