εἴτ’ ἔχει μὲν μὴ οὕτωσ οἰόνται δέ, οὐκ ἂν δόξαιεν ἄτοπα ποιεῖν. ὅπερ οὖν πολλάκισ εἴρηται, οἱ περὶ τὰ πάθη καὶ τὰσ πράξεισ λόγοι ὁμοίωσ ἔχουσι τὸ ὡρισμένον τοῖσ περὶ ἅ εἰσιν. ὅτι μὲν οὖν οὐ ταὐτὰ πᾶσιν ἀποδοτέον, οὐδὲ τῷ πατρὶ πάντα, καθάπερ οὐδὲ τῷ Διὶ θύεται, οὐκ ἄδηλον·
