Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 7 170:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 170:)

φύσει δ’ ἡδέα, ἃ ποιεῖ πρᾶξιν τῆσ τοιᾶσδε φύσεωσ. οὐκ ἀεὶ δ’ οὐθὲν ἡδὺ τὸ αὐτὸ διὰ τὸ μὴ ἁπλῆν ἡμῶν εἶναι τὴν φύσιν, ἀλλ’ ἐνεῖναί τι καὶ ἕτερον, καθὸ φθαρτοί, ὥστε ἄν τι θάτερον πράττῃ, τοῦτο τῇ ἑτέρᾳ φύσει παρὰ φύσιν, ὅταν δ’ ἰσάζῃ, οὔτε λυπηρὸν δοκεῖ οὔθ’ ἡδὺ τὸ πραττόμενον· ἐπεὶ εἴ του ἡ φύσισ ἁπλῆ εἰή, ἀεὶ ἡ αὐτὴ πρᾶξισ ἡδίστη ἔσται.

상위

Book 7

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION