Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 7 155:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 155:)

ἴσωσ δὲ καὶ διώκουσιν οὐχ ἣν οἰόνται οὐδ’ ἣν ἂν φαῖεν, ἀλλὰ τὴν αὐτήν· πάντα γὰρ φύσει ἔχει τι θεῖον. ἀλλ’ εἰλήφασι τὴν τοῦ ὀνόματοσ κληρονομίαν αἱ σωματικαὶ ἡδοναὶ διὰ τὸ πλειστάκισ τε παραβάλλειν εἰσ αὐτὰσ καὶ πάντασ μετέχειν αὐτῶν·