Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 7 117:

τὸ γὰρ ἀληθεύειν αὐτῷ καλὸν ἦν, ἐπείσθη δ’ ὑπὸ τοῦ Ὀδυσσέωσ ψεύδεσθαι. οὐ γὰρ πᾶσ ὁ δι’ ἡδονήν τι πράττων οὔτ’ ἀκόλαστοσ οὔτε φαῦλοσ οὔτ’ ἀκρατήσ, ἀλλ’ ὁ δι’ αἰσχράν. ἐπεὶ δ’ ἔστι τισ καὶ τοιοῦτοσ οἱο͂σ ἧττον ἢ δεῖ τοῖσ σωματικοῖσ χαίρειν, καὶ οὐκ ἐμμένων τῷ λόγῳ, ὁ τοιοῦτοσ τούτου καὶ τοῦ ἀκρατοῦσ μέσοσ ὁ ἐγκρατήσ·