Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 7 113:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 113:)

ἁπλῶσ δὲ λέγομεν τὸ καθ’ αὑτό. ὥστε ἔστι μὲν ὡσ ὁποιᾳοῦν δόξῃ ὃ μὲν ἐμμένει ὃ δ’ ἐξίσταται, ἁπλῶσ δὲ ὁ τῇ ἀληθεῖ. εἰσὶ δέ τινεσ οἳ ἐμμενετικοὶ τῇ δόξῃ εἰσίν, οὓσ καλοῦσιν ἰσχυρογνώμονασ, οἱ δύσπειστοι καὶ οὐκ εὐμετάπειστοι·