Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 7 86:

ἔλαττον δὲ θηριότησ κακίασ, φοβερώτερον δέ· οὐ γὰρ διέφθαρται τὸ βέλτιον, ὥσπερ ἐν τῷ ἀνθρώπῳ, ἀλλ’ οὐκ ἔχει. ὅμοιον οὖν ὥσπερ ἄψυχον συμβάλλειν πρὸσ ἔμψυχον, πότερον κάκιον· ἀσινεστέρα γὰρ ἡ φαυλότησ ἀεὶ ἡ τοῦ μὴ ἔχοντοσ ἀρχήν, ὁ δὲ νοῦσ ἀρχή. παραπλήσιον οὖν τὸ συμβάλλειν ἀδικίαν πρὸσ ἄνθρωπον ἄδικον.