ὁ μὲν γὰρ φύσει τοιοῦτοσ οἱο͂σ δεδιέναι πάντα, κἂν ψοφήσῃ μῦσ, θηριώδη δειλίαν δειλόσ, ὃ δὲ τὴν γαλῆν ἐδεδίει διὰ νόσον· καὶ τῶν ἀφρόνων οἱ μὲν ἐκ φύσεωσ ἀλόγιστοι καὶ μόνον τῇ αἰσθήσει ζῶντεσ θηριώδεισ, ὥσπερ ἔνια γένη τῶν πόρρω βαρβάρων, οἱ δὲ διὰ νόσουσ, οἱο͂ν τὰσ ἐπιληπτικάσ, ἢ μανίασ νοσηματώδεισ.
