Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 7 63:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 63:)

ἐπεὶ δ’ ἐστὶν ἔνια μὲν ἡδέα φύσει, καὶ τούτων τὰ μὲν ἁπλῶσ τὰ δὲ κατὰ γένη καὶ ζῴων καὶ ἀνθρώπων, τὰ δ’ οὐκ ἔστιν, ἀλλὰ τὰ μὲν διὰ πηρώσεισ τὰ δὲ δι’ ἔθη γίνεται, τὰ δὲ διὰ μοχθηρὰσ φύσεισ, ἔστι καὶ περὶ τούτων ἕκαστα παραπλησίασ ἰδεῖν ἕξεισ· λέγω δὲ τὰσ θηριώδεισ, οἱο͂ν τὴν ἄνθρωπον ἣν λέγουσι τὰσ κυούσασ ἀνασχίζουσαν τὰ παιδία κατεσθίειν, ἢ οἱοίσ χαίρειν φασὶν ἐνίουσ τῶν ἀπηγριωμένων περὶ τὸν Πόντον, τοὺσ μὲν ὠμοῖσ τοὺσ δὲ ἀνθρώπων κρέασιν, τοὺσ δὲ τὰ παιδία δανείζειν ἀλλήλοισ εἰσ εὐωχίαν, ἢ τὸ περὶ Φάλαριν λεγόμενον.

상위

Book 7

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION