Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 5 15:

αὕτη μὲν οὖν ἡ δικαιοσύνη ἀρετὴ μέν ἐστι τελεία, ἀλλ’ οὐχ ἁπλῶσ ἀλλὰ πρὸσ ἕτερον. καὶ διὰ τοῦτο πολλάκισ κρατίστη τῶν ἀρετῶν εἶναι δοκεῖ ἡ δικαιοσύνη, καὶ οὔθ’ ἕσπεροσ οὔθ’ ἑῷοσ οὕτω θαυμαστόσ· καὶ παροιμιαζόμενοί φαμεν ἐν δὲ δικαιοσύνῃ συλλήβδην πᾶσ’ ἀρετὴ ἔνι καὶ τελεία μάλιστα ἀρετή, ὅτι τῆσ τελείασ ἀρετῆσ χρῆσίσ ἐστιν.