Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 3 152:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 152:)

σώφρων οὐδ’ ἀκόλαστοσ τῷ μή, ἀλλ’ ὁ μὲν ἀκόλαστοσ τῷ λυπεῖσθαι μᾶλλον ἢ δεῖ ὅτι τῶν ἡδέων οὐ τυγχάνει καὶ τὴν λύπην δὲ ποιεῖ αὐτῷ ἡ ἡδονή, ὁ δὲ σώφρων τῷ μὴ λυπεῖσθαι τῇ ἀπουσίᾳ καὶ τῷ ἀπέχεσθαι τοῦ ἡδέοσ.