Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 3 126:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 126:)

ὁ γὰρ ἐν τούτοισ ἀτάραχοσ καὶ περὶ ταῦθ’ ὡσ δεῖ ἔχων ἀνδρεῖοσ μᾶλλον ἢ ὁ περὶ τὰ θαρραλέα. τῷ δὴ τὰ λυπηρὰ ὑπομένειν, ὡσ εἴρηται, ἀνδρεῖοι λέγονται. διὸ καὶ ἐπίλυπον ἡ ἀνδρεία, καὶ δικαίωσ ἐπαινεῖται·