Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 3 87:

φοβούμεθα μὲν οὖν πάντα τὰ κακά, οἱο͂ν ἀδοξίαν πενίαν νόσον ἀφιλίαν θάνατον, ἀλλ’ οὐ περὶ πάντα δοκεῖ ὁ ἀνδρεῖοσ εἶναι· ἔνια γὰρ καὶ δεῖ φοβεῖσθαι καὶ καλόν, τὸ δὲ μὴ αἰσχρόν, οἱο͂ν ἀδοξίαν· ὁ μὲν γὰρ φοβούμενοσ ἐπιεικὴσ καὶ αἰδήμων, ὁ δὲ μὴ φοβούμενοσ ἀναίσχυντοσ. λέγεται δ’ ὑπό τινων ἀνδρεῖοσ κατὰ μεταφοράν·