Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 2 101:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 101:)

ἀντίκειται μᾶλλον ἐφ’ ὧν μὲν ἡ ἔλλειψισ ἐφ’ ὧν δὲ ἡ ὑπερβολή, οἱο͂ν ἀνδρείᾳ μὲν οὐχ ἡ θρασύτησ ὑπερβολὴ οὖσα, ἀλλ’ ἡ δειλία ἔλλειψισ οὖσα, τῇ δὲ σωφροσύνῃ οὐχ ἡ ἀναισθησία ἔνδεια οὖσα, ἀλλ’ ἡ ἀκολασία ὑπερβολὴ οὖσα.