Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 2 67:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 67:)

μεσότησ δὲ δύο κακιῶν, τῆσ μὲν καθ’ ὑπερβολὴν τῆσ δὲ κατ’ ἔλλειψιν· καὶ ἔτι τῷ τὰσ μὲν ἐλλείπειν τὰσ δ’ ὑπερβάλλειν τοῦ δέοντοσ ἔν τε τοῖσ πάθεσι καὶ ἐν ταῖσ πράξεσι, τὴν δ’ ἀρετὴν τὸ μέσον καὶ εὑρίσκειν καὶ αἱρεῖσθαι.