Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 2 50:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 50:)

διὰ ταῦτα δὲ οὐδὲ δυνάμεισ εἰσίν· οὔτε γὰρ ἀγαθοὶ λεγόμεθα τῷ δύνασθαι πάσχειν ἁπλῶσ οὔτε κακοί, οὔτ’ ἐπαινούμεθα οὔτε ψεγόμεθα· ἔτι δυνατοὶ μέν ἐσμεν φύσει, ἀγαθοὶ δὲ ἢ κακοὶ οὐ γινόμεθα φύσει·