Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 2 7:

οὕτω δὴ καὶ τὰ μὲν δίκαια πράττοντεσ δίκαιοι γινόμεθα, τὰ δὲ σώφρονα σώφρονεσ, τὰ δ’ ἀνδρεῖα ἀνδρεῖοι. μαρτυρεῖ δὲ καὶ τὸ γινόμενον ἐν ταῖσ πόλεσιν· οἱ γὰρ νομοθέται τοὺσ πολίτασ ἐθίζοντεσ ποιοῦσιν ἀγαθούσ, καὶ τὸ μὲν βούλημα παντὸσ νομοθέτου τοῦτ’ ἐστίν, ὅσοι δὲ μὴ εὖ αὐτὸ ποιοῦσιν ἁμαρτάνουσιν, καὶ διαφέρει τούτῳ πολιτεία πολιτείασ ἀγαθὴ φαύλησ.