Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 1 144:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 144:)

ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων ἅλισ, καὶ τὸ θρεπτικὸν ἐατέον, ἐπειδὴ τῆσ ἀνθρωπικῆσ ἀρετῆσ ἄμοιρον πέφυκεν. ἐοίκε δὲ καὶ ἄλλη τισ φύσισ τῆσ ψυχῆσ ἄλογοσ εἶναι, μετέχουσα μέντοι πῃ λόγου. τοῦ γὰρ ἐγκρατοῦσ καὶ ἀκρατοῦσ τὸν λόγον καὶ τῆσ ψυχῆσ τὸ λόγον ἔχον ἐπαινοῦμεν·