Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 1 87:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 87:)

κάλλιστον τὸ δικαιότατον, λῷστον δ’ ὑγιαίνειν· ἥδιστον δὲ πέφυχ’ οὗ τισ ἐρᾷ τὸ τυχεῖν. ἅπαντα γὰρ ὑπάρχει ταῦτα ταῖσ ἀρίσταισ ἐνεργείαισ· ταύτασ δέ, ἢ μίαν τούτων τὴν ἀρίστην, φαμὲν εἶναι τὴν εὐδαιμονίαν.