헬라어 문장 검색 - ΑπολλόΑργοναύ3́0́13́

(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 13:)

Ὧσ φάτο· τῇ δ’ ἔντοσθεν ἀνέπτατο χάρματι θυμόσ, φοινίχθη δ’ ἄμυδισ καλὸν χρόα, κὰδ δέ μιν ἀχλὺσ εἷλεν ἰαινομένην, τοῖον δ’ ἐπὶ μῦθον ἐείπεν· "Χαλκιόπη, ὡσ ὔμμι φίλον τερπνόν τε τέτυκται, ὧσ ἔρξω. μὴ γάρ μοι ἐν ὀφθαλμοῖσι φαείνοι ἠώσ, μηδέ με δηρὸν ἔτι ζώουσαν ἴδοιο, εἴ γέ τι σῆσ ψυχῆσ προφερέστερον, ἠέ τι παίδων σῶν θείην, οἳ δή μοι ἀδελφειοὶ γεγάασιν, κηδεμόνεσ τε φίλοι καὶ ὁμήλικεσ. ὧσ δὲ καὶ αὐτὴ φημὶ κασιγνήτη τε σέθεν κούρη τε πέλεσθαι, ἶσον ἐπεὶ κείνοισ με τεῷ ἐπαείραο μαζῷ νηπυτίην, ὡσ αἰὲν ἐγώ ποτε μητρὸσ ἄκουον. ἀλλ’ ἴθι, κεῦθε δ’ ἐμὴν σιγῇ χάριν, ὄφρα τοκῆασ λήσομαι ἐντύνουσα ὑπόσχεσιν· ἦρι δὲ νηὸν οἴσομαι εἰσ Ἑκάτησ θελκτήρια φάρμακα ταύρων. " Ὧσ ἥγ’ ἐκ θαλάμοιο πάλιν κίε, παισί τ’ ἀρωγὴν αὐτοκασιγνήτησ διεπέφραδε. τὴν δέ μιν αὖτισ αἰδώσ τε στυγερόν τε δέοσ λάβε μουνωθεῖσαν, τοῖα παρὲξ οὗ πατρὸσ ἐπ’ ἀνέρι μητιάασθαι. Νὺξ μὲν ἔπειτ’ ἐπὶ γαῖαν ἄγεν κνέφασ· οἱ δ’ ἐνὶ πόντῳ ναῦται εἰσ Ἑλίκην τε καὶ ἀστέρασ Ὠρίωνοσ ἔδρακον ἐκ νηῶν· ὕπνοιο δὲ καί τισ ὁδίτησ ἤδη καὶ πυλαωρὸσ ἐέλδετο· καί τινα παίδων μητέρα τεθνεώτων ἀδινὸν περὶ κῶμ’ ἐκάλυπτεν· οὐδὲ κυνῶν ὑλακὴ ἔτ’ ἀνὰ πτόλιν, οὐ θρόοσ ἠε͂ν ἠχήεισ· σιγὴ δὲ μελαινομένην ἔχεν ὄρφνην. ἀλλὰ μάλ’ οὐ Μήδειαν ἐπὶ γλυκερὸσ λάβεν ὕπνοσ. πολλὰ γὰρ Αἰσονίδαο πόθῳ μελεδήματ’ ἔγειρεν δειδυῖαν ταύρων κρατερὸν μένοσ, οἷσιν ἔμελλεν φθίσθαι ἀεικελίῃ μοίρῃ κατὰ νειὸν Ἄρηοσ. πυκνὰ δέ οἱ κραδίη στηθέων ἔντοσθεν ἔθυιεν, ἠελίου ὥσ τίσ τε δόμοισ ἐνιπάλλεται αἴγλη ὕδατοσ ἐξανιοῦσα, τὸ δὴ νέον ἠὲ λέβητι ἠέ που ἐν γαυλῷ κέχυται· ἡ δ’ ἔνθα καὶ ἔνθα ὠκείῃ στροφάλιγγι τινάσσεται ἀίσσουσα· ὧσ δὲ καὶ ἐν στήθεσσι κέαρ ἐλελίζετο κούρησ. δάκρυ δ’ ἀπ’ ὀφθαλμῶν ἐλέῳ ῥέεν· ἔνδοθι δ’ αἰεὶ τεῖρ’ ὀδύνη σμύχουσα διὰ χροόσ, ἀμφί τ’ ἀραιὰσ ἶνασ καὶ κεφαλῆσ ὑπὸ νείατον ἰνίον ἄχρισ, ἔνθ’ ἀλεγεινότατον δύνει ἄχοσ, ὁππότ’ ἀνίασ ἀκάματοι πραπίδεσσιν ἐνισκίμψωσιν Ἔρωτεσ. φῆ δέ οἱ ἄλλοτε μὲν θελκτήρια φάρμακα ταύρων δωσέμεν, ἄλλοτε δ’ οὔτι· καταφθίσθαι δὲ καὶ αὐτή· αὐτίκα δ’ οὔτ’ αὐτὴ θανέειν, οὐ φάρμακα δώσειν, ἀλλ’ αὔτωσ εὔκηλοσ ἑὴν ὀτλησέμεν ἄτην. ἑζομένη δἤπειτα δοάσσατο, φώνησέν τε· "Δειλὴ ἐγώ, νῦν ἔνθα κακῶν ἢ ἔνθα γένωμαι; πάντῃ μοι φρένεσ εἰσὶν ἀμήχανοι· οὐδέ τισ ἀλκὴ πήματοσ· ἀλλ’ αὔτωσ φλέγει ἔμπεδον. ὡσ ὄφελόν γε Ἀρτέμιδοσ κραιπνοῖσι πάροσ βελέεσσι δαμῆναι, πρὶν τόνγ’ εἰσιδέειν, πρὶν Ἀχαιίδα γαῖαν ἱκέσθαι Χαλκιόπησ υἱᾶσ. τοὺσ μὲν θεὸσ ἤ τισ Ἐρινὺσ ἄμμι πολυκλαὕτουσ δεῦρ’ ἤγαγε κεῖθεν ἀνίασ. φθίσθω ἀεθλεύων, εἴ οἱ κατὰ νειὸν ὀλέσθαι μοῖρα πέλει. πῶσ γάρ κεν ἐμοὺσ λελάθοιμι τοκῆασ φάρμακα μησαμένη; ποῖον δ’ ἐπὶ μῦθον ἐνίψω; τίσ δὲ δόλοσ, τίσ μῆτισ ἐπίκλοποσ ἔσσετ’ ἀρωγῆσ; ἦ μιν ἄνευθ’ ἑτάρων προσπτύξομαι οἰο͂ν ἰδοῦσα; δύσμοροσ· οὐ μὲν ἐόλπα καταφθιμένοιό περ ἔμπησ λωφήσειν ἀχέων· τότε δ’ ἂν κακὸν ἄμμι πέλοιτο, κεῖνοσ ὅτε ζωῆσ ἀπαμείρεται. ἐρρέτω αἰδώσ, ἐρρέτω ἀγλαϊή· ὁ δ’ ἐμῇ ἰότητι σαωθεὶσ ἀσκηθήσ, ἵνα οἱ θυμῷ φίλον, ἔνθα νέοιτο. αὐτὰρ ἐγὼν αὐτῆμαρ, ὅτ’ ἐξανύσειεν ἀέθλον, τεθναίην, ἢ λαιμὸν ἀναρτήσασα μελάθρῳ, ἢ καὶ πασσαμένη ῥαιστήρια φάρμακα θυμοῦ. ἀλλὰ καὶ ὧσ φθιμένῃ μοι ἐπιλλίξουσιν ὀπίσσω κερτομίασ· τηλοῦ δὲ πόλισ περὶ πᾶσα βοήσει πότμον ἐμόν· καί κέν με διὰ στόματοσ φορέουσαι Κολχίδεσ ἄλλυδισ ἄλλαι ἀεικέα μωμήσονται· ἥτισ κηδομένη τόσον ἀνέροσ ἀλλοδαποῖο κάτθανεν, ἥτισ δῶμα καὶ οὓσ ᾔσχυνε τοκῆασ, μαργοσύνῃ εἴξασα. τί δ’ οὐκ ἐμὸν ἔσσεται αἶσχοσ; ᾤ μοι ἐμῆσ ἄτησ. ἦ τ’ ἂν πολὺ κέρδιον εἰή τῇδ’ αὐτῇ ἐν νυκτὶ λιπεῖν βίον ἐν θαλάμοισιν πότμῳ ἀνωίστῳ, κάκ’ ἐλέγχεα πάντα φυγοῦσαν, πρὶν τάδε λωβήεντα καὶ οὐκ ὀνομαστὰ τελέσσαι.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Apollodorus, Argonautica, book 3 13:

(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 13:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION