헬라어 문장 검색 - ΑπολλόΑργοναύ3́0́12́

(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 12:)

"Ωἴ μοι ἐγώ, Μήδεια, τί δὴ τάδε δάκρυα λείβεισ; τίπτ’ ἔπαθεσ; τί τοι αἰνὸν ὑπὸ φρένασ ἵκετο πένθοσ; ἤ νύ σε θευμορίη περιδέδρομεν ἅψεα νοῦσοσ, ἠε͂́ τιν’ οὐλομένην ἐδάησ ἐκ πατρὸσ ἐνιπὴν ἀμφί τ’ ἐμοὶ καὶ παισίν; ὄφελλέ με μήτε τοκήων δῶμα τόδ’ εἰσοράαν, μηδὲ πτόλιν, ἀλλ’ ἐπὶ γαίησ πείρασι ναιετάειν, ἵνα μηδέ περ οὔνομα Κόλχων. " Ὧσ φάτο· τῆσ δ’ ἐρύθηνε παρήια· δὴν δέ μιν αἰδὼσ παρθενίη κατέρυκεν ἀμείψασθαι μεμαυῖαν. μῦθοσ δ’ ἄλλοτε μέν οἱ ἐπ’ ἀκροτάτησ ἀνέτελλεν γλώσσησ, ἄλλοτ’ ἔνερθε κατὰ στῆθοσ πεπότητο. πολλάκι δ’ ἱμερόεν μὲν ἀνὰ στόμα θυῖεν ἐνισπεῖν· φθογγῇ δ’ οὐ προύβαινε παροιτέρω· ὀψὲ δ’ ἐείπεν τοῖα δόλῳ· θρασέεσ γὰρ ἐπεκλονέεσκον Ἔρωτεσ· "Χαλκιόπη, περί μοι παίδων σέο θυμὸσ ἀήται, μή σφε πατὴρ ξείνοισι σὺν ἀνδράσιν αὐτίκ’ ὀλέσσῃ. τοῖα κατακνώσσουσα μινυνθαδίῳ νέον ὕπνῳ λεύσσω ὀνείρατα λυγρά, τά τισ θεὸσ ἀκράαντα θείη, μηδ’ ἀλεγεινὸν ἐφ’ υἱάσι κῆδοσ ἕλοιο. " Φῆ ῥα, κασιγνήτησ πειρωμένη, εἴ κέ μιν αὐτὴ ἀντιάσειε πάροιθεν ἑοῖσ τεκέεσσιν ἀμύνειν. τὴν δ’ αἰνῶσ ἄτλητοσ ἐπέκλυσε θυμὸν ἀνίη δείματι, τοῖ’ ἐσάκουσεν· ἀμείβετο δ’ ὧδ’ ἐπέεσσιν· "Καὶ δ’ αὐτὴ τάδε πάντα μετήλυθον ὁρμαίνουσα, εἴ τινα συμφράσσαιο καὶ ἀρτύνειασ ἀρωγήν. ἀλλ’ ὄμοσον Γαῖάν τε καὶ Οὐρανόν, ὅττι τοι εἴπω σχήσειν ἐν θυμῷ, σύν τε δρήστειρα πέλεσθαι. λίσσομ’ ὑπὲρ μακάρων σέο τ’ αὐτῆσ ἠδὲ τοκήων, μή σφε κακῇ ὑπὸ κηρὶ διαρραισθέντασ ἰδέσθαι λευγαλέωσ· ἢ σοίγε φίλοισ σὺν παισὶ θανοῦσα εἰήν ἐξ Αἴδεω στυγερὴ μετόπισθεν Ἐρινύσ. " Ὧσ ἄρ’ ἔφη, τὸ δὲ πολλὸν ὑπεξέχυτ’ αὐτίκα δάκρυ· νειόθι θ’ ἀμφοτέρῃσι περίσχετο γούνατα χερσίν, σὺν δὲ κάρη κόλποισ περικάββαλεν. ἔνθ’ ἐλεεινὸν ἄμφω ἐπ’ ἀλλήλῃσι θέσαν γόον· ὦρτο δ’ ἰωὴ λεπταλέη διὰ δώματ’ ὀδυρομένων ἀχέεσσιν. τὴν δὲ πάροσ Μήδεια προσέννεπεν ἀσχαλόωσα· "Δαιμονίη, τί νύ τοι ῥέξω ἄκοσ, οἷ’ ἀγορεύεισ, ἀράσ τε στυγερὰσ καὶ Ἐρινύασ; αἲ γὰρ ὄφελλεν ἔμπεδον εἶναι ἐπ’ ἄμμι τεοὺσ υἱῆασ ἔρυσθαι. ἴστω Κόλχων ὁρ́κοσ ὑπέρβιοσ ὅντιν’ ὀμόσσαι αὐτὴ ἐποτρύνεισ, μέγασ Οὐρανόσ, ἥ θ’ ὑπένερθεν Γαῖα, θεῶν μήτηρ, ὅσσον σθένοσ ἐστὶν ἐμεῖο, μή σ’ ἐπιδευήσεσθαι, ἀνυστά περ ἀντιόωσαν. " Φῆ ἄρα· Χαλκιόπη δ’ ἠμείβετο τοῖσδ’ ἐπέεσσιν· "Οὐκ ἂν δὴ ξείνῳ τλαίησ χατέοντι καὶ αὐτῷ ἢ δόλον, ἤ τινα μῆτιν ἐπιφράσσασθαι ἀέθλου, παίδων εἵνεκ’ ἐμεῖο; καὶ ἐκ κείνοιο δ’ ἱκάνει Ἄργοσ, ἐποτρύνων με τεῆσ πειρῆσαι ἀρωγῆσ· μεσσηγὺσ μὲν τόνγε δόμῳ λίπον ἐνθάδ’ ἰοῦσα.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Apollodorus, Argonautica, book 3 12:

(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 12:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION