Apollodorus, Argonautica, book 3 9:

(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 9:)

"Αἰσονίδη, μῆτιν μὲν ὀνόσσεαι, ἥντιν’ ἐνίψω· πείρησ δ’ οὐ μάλ’ ἐοίκε μεθιέμεν ἐν κακότητι. κούρην δή τινα πρόσθεν ὑπέκλυεσ αὐτὸσ ἐμεῖο φαρμάσσειν Ἑκάτησ Περσηίδοσ ἐννεσίῃσιν. τὴν εἴ κεν πεπίθοιμεν, ὀίομαι, οὐκέτι τάρβοσ ἔσσετ’ ἀεθλεύοντι δαμήμεναι· ἀλλὰ μάλ’ αἰνῶσ δείδω, μή πωσ οὔ μοι ὑποσταίη τόγε μήτηρ. ἔμπησ δ’ ἐξαῦτισ μετελεύσομαι ἀντιβολήσων, ξυνὸσ ἐπεὶ πάντεσσιν ἐπικρέμαθ’ ἧμιν ὄλεθροσ. " Ἴσκεν ἐυφρονέων· ὁ δ’ ἀμείβετο τοῖσδ’ ἐπέεσσιν· "Ὦ πέπον, εἴ νύ τοι αὐτῷ ἐφανδάνει, οὔτι μεγαίρω. βάσκ’ ἴθι καὶ πυκινοῖσι τεὴν παρὰ μητέρα μύθοισ ὄρνυθι λισσόμενοσ· μελέη γε μὲν ἧμιν ὄρωρεν ἐλπωρή, ὅτε νόστον ἐπετραπόμεσθα γυναιξίν. " ὧσ ἔφατ’· ὦκα δ’ ἕλοσ μετεκίαθον. αὐτὰρ ἑταῖροι γηθόσυνοι ἐρέεινον, ὅπωσ παρεόντασ ἴδοντο· τοῖσιν δ’ Αἰσονίδησ τετιημένοσ ἔκφατο μῦθον· "Ὦ φίλοι, Αἰήταο ἀπηνέοσ ἄμμι φίλον κῆρ ἀντικρὺ κεχόλωται, ἕκαστα γὰρ οὔ νύ τι τέκμωρ οὔτ’ ἐμοί, οὔτε κεν ὔμμι διειρομένοισι πέλοιτο. φῆ δὲ δύω πεδίον τὸ Ἀρήιον ἀμφινέμεσθαι ταύρω χαλκόποδε, στόματι φλόγα φυσιόωντασ. τετράγυον δ’ ἐπὶ τοῖσιν ἐφίετο νειὸν ἀρόσσαι· δώσειν δ’ ἐξ ὄφιοσ γενύων σπόρον, ὅσ ῥ’ ἀνίῃσιν γηγενέασ χαλκέοισ σὺν τεύχεσιν· ἤματι δ’ αὐτῷ χρειὼ τούσγε δαΐξαι. ὃ δή νύ οἱ‐‐οὔτι γὰρ ἄλλο βέλτερον ἦν φράσσασθαι‐‐ἀπηλεγέωσ ὑποέστην. " Ὧσ ἄρ’ ἔφη· πάντεσσι δ’ ἀνήνυτοσ εἴσατ’ ἀέθλοσ, δὴν δ’ ἄνεῳ καὶ ἄναυδοι ἐσ ἀλλήλουσ ὁρόωντο, ἄτῃ ἀμηχανίῃ τε κατηφέεσ· ὀψὲ δὲ Πηλεὺσ θαρσαλέωσ μετὰ πᾶσιν ἀριστήεσσιν ἐείπεν· "Ὥρη μητιάασθαι ὅ κ’ ἔρξομεν. οὐ μὲν ἐόλπα βουλῆσ εἶναι ὄνειαρ, ὅσον τ’ ἐπὶ κάρτεϊ χειρῶν. εἰ μέν νυν τύνη ζεῦξαι βόασ Αἰήταο, ἡρ́ωσ Αἰσονίδη, φρονέεισ, μέμονάσ τε πόνοιο, ἦ τ’ ἂν ὑποσχεσίην πεφυλαγμένοσ ἐντύναιο· εἰ δ’ οὔ τοι μάλα θυμὸσ ἑῇ ἐπὶ πάγχυ πέποιθεν ἠνορέῃ, μήτ’ αὐτὸσ ἐπείγεο, μήτε τιν’ ἄλλον τῶνδ’ ἀνδρῶν πάπταινε παρήμενοσ. οὐ γὰρ ἔγωγε σχήσομ’, ἐπεὶ θάνατόσ γε τὸ κύντατον ἔσσεται ἄλγοσ. " Ὧσ ἔφατ’ Αἰακίδησ· Τελαμῶνι δὲ θυμὸσ ὀρίνθη· σπερχόμενοσ δ’ ἀνόρουσε θοῶσ· ἐπὶ δὲ τρίτοσ Ἴδασ ὦρτο μέγα φρονέων, ἐπὶ δ’ υἱέε Τυνδαρέοιο· σὺν δὲ καὶ Οἰνεΐδησ ἐναρίθμιοσ αἰζηοῖσιν ἀνδράσιν, οὐδέ περ ὅσσον ἐπανθιόωντασ ἰούλουσ ἀντέλλων· τοίῳ οἱ ἀείρετο κάρτεϊ θυμόσ. οἱ δ’ ἄλλοι εἴξαντεσ ἀκὴν ἔχον. αὐτίκα δ’ Ἄργοσ τοῖον ἔποσ μετέειπεν ἐελδομένοισιν ἀέθλου· "Ὦ φίλοι, ἤτοι μὲν τόδε λοίσθιον. ἀλλά τιν’ οἰώ μητρὸσ ἐμῆσ ἔσσεσθαι ἐναίσιμον ὔμμιν ἀρωγήν. τῶ καί περ μεμαῶτεσ, ἐρητύοισθ’ ἐνὶ νηὶ τυτθὸν ἔθ’, ὡσ τὸ πάροιθεν, ἐπεὶ καὶ ἐπισχέμεν ἔμπησ λώιον, ἢ κακὸν οἶτον ἀφειδήσαντασ ἑλέσθαι. κούρη τισ μεγάροισιν ἐνιτρέφετ’ Αἰήταο, τὴν Ἑκάτη περίαλλα θεὰ δάε τεχνήσασθαι φάρμαχ’, ὅσ’ ἤπειρόσ τε φύει καὶ νήχυτον ὕδωρ, τοῖσι καὶ ἀκαμάτοιο π̣ ̣ ρὸσ μειλίσσετ’ ἀυτμή, καὶ ποταμοὺσ ἵστησιν ἄφαρ κελαδεινὰ ῥέοντασ, ἄστρα τε καὶ μήνησ ἱερῆσ ἐπέδησε κελεύθουσ. τῆσ μὲν ἀπὸ μεγάροιο κατὰ στίβον ἐνθάδ’ ἰόντεσ μνησάμεθ’, εἴ κε δύναιτο, κασιγνήτη γεγαυῖα, μήτηρ ἡμετέρη πεπιθεῖν ἐπαρῆξαι ἀέθλῳ. εἰ δὲ καὶ αὐτοῖσιν τόδ’ ἐφανδάνει, ἦ τ’ ἂν ἱκοίμην ἤματι τῷδ’ αὐτῷ πάλιν εἰσ δόμον Αἰήταο πειρήσων· τάχα δ’ ἂν σὺν δαίμονι πειρηθείην.

상위

Apollodorus (아폴로도로스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION