헬라어 문장 검색 - ΑπολλόΑργοναύ2́0́15́

(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 15:)

Τὸν δ’ αὖτ’ Αἴσονοσ υἱὸσ ἀμηχανέων προσέειπεν· "Αἰακίδη, πῇ δ’ οἵδε κυβερνητῆρεσ ἐάσιν; οὓσ μὲν γὰρ τὸ πάροιθε δαήμονασ εὐχόμεθ’ εἶναι, οἱ δὲ κατηφήσαντεσ ἐμεῦ πλέον ἀσχαλόωσιν. τῶ καὶ ὁμοῦ φθιμένοισι κακὴν προτιόσσομαι ἄτην, εἰ δὴ μήτ’ ὀλοοῖο μετὰ πτόλιν Αἰήταο ἔσσεται, ἠὲ καὶ αὖτισ ἐσ Ἑλλάδα γαῖαν ἱκέσθαι πετράων ἔκτοσθε, κατ’ αὐτόθι δ’ ἄμμε καλύψει ἀκλειῶσ κακὸσ οἶτοσ, ἐτώσια γηράσκοντασ. " Ὧσ ἔφατ’· Ἀγκαῖοσ δὲ μάλ’ ἐσσυμένωσ ὑπέδεκτο νῆα θοὴν ἄξειν· δὴ γὰρ θεοῦ ἐτράπεθ’ ὁρμῇ. τὸν δὲ μετ’ Ἐργῖνοσ καὶ Ναύπλιοσ Εὔφημόσ τε ὤρνυντ’, ἰθύνειν λελιημένοι. ἀλλ’ ἄρα τούσγε ἔσχεθον· Ἀγκαίῳ δὲ πολεῖσ ᾔνησαν ἑταίρων. Ηᾦοι δἤπειτα δυωδεκάτῳ ἐπέβαινον ἤματι· δὴ γάρ σφιν ζεφύρου μέγασ οὖροσ ἀήτο. καρπαλίμωσ δ’ Ἀχέροντα διεξεπέρησαν ἐρετμοῖσ, ἐκ δ’ ἔχεαν πίσυνοι ἀνέμῳ λίνα, πουλὺ δ’ ἐπιπρὸ λαιφέων πεπταμένων τέμνον πλόον εὐδιόωντεσ. ὦκα δὲ Καλλιχόροιο παρὰ προχοὰσ ποταμοῖο ἤλυθον, ἔνθ’ ἐνέπουσι Διὸσ Νυσήιον υἱᾶ, Ἰνδῶν ἡνίκα φῦλα λιπὼν κατενάσσατο Θήβασ, ὀργιάσαι, στῆσαί τε χοροὺσ ἄντροιο πάροιθεν, ᾧ ἐν ἀμειδήτουσ ἁγίασ ηὐλίζετο νύκτασ, ἐξ οὗ Καλλίχορον ποταμὸν περιναιετάοντεσ ἠδὲ καὶ Αὐλίον ἄντρον ἐπωνυμίην καλέουσιν. Ἔνθεν δὲ Σθενέλου τάφον ἔδρακον Ἀκτορίδαο, ὅσ ῥά τ’ Ἀμαζονίδων πολυθαρσέοσ ἐκ πολέμοιο ἂψ ἀνιὼν‐‐δὴ γὰρ συνανήλυθεν Ἡρακλῆι‐‐ βλήμενοσ ἰῷ κεῖθεν ἐπ’ ἀγχιάλου θάνεν ἀκτῆσ. οὐ μέν θην προτέρω ἔτ’ ἐμέτρεον. ἧκε γὰρ αὐτὴ Φερσεφόνη ψυχὴν πολυδάκρυον Ἀκτορίδαο λισσομένην τυτθόν περ ὁμήθεασ ἄνδρασ ἰδέσθαι. τύμβου δὲ στεφάνησ ἐπιβὰσ σκοπιάζετο νῆα τοῖοσ ἐών, οἱο͂σ πόλεμόνδ’ ἰέν· ἀμφὶ δὲ καλὴ τετράφαλοσ φοίνικι λόφῳ ἐπελάμπετο πήληξ. καί ῥ’ ὁ μὲν αὖτισ ἔδυνε μέγαν ζόφον· οἱ δ’ ἐσιδόντεσ θάμβησαν· τοὺσ δ’ ὦρσε θεοπροπέων ἐπικέλσαι Ἀμπυκίδησ Μόψοσ λοιβῇσί τε μειλίξασθαι. οἱ δ’ ἀνὰ μὲν κραιπνῶσ λαῖφοσ σπάσαν, ἐκ δὲ βαλόντεσ πείσματ’ ἐν αἰγιαλῷ Σθενέλου τάφον ἀμφεπένοντο, χύτλα τέ οἱ χεύοντο, καὶ ἥγνισαν ἔντομα μήλων. ἄνδιχα δ’ αὖ χύτλων νηοσσόῳ Ἀπόλλωνι βωμὸν δειμάμενοι μῆρ’ ἔφλεγον ἂν δὲ καὶ Ὀρφεὺσ θῆκε λύρην· ἐκ τοῦ δὲ Λύρη πέλει οὔνομα χώρῳ. Αὐτίκα δ’ οἵγ’ ἀνέμοιο κατασπέρχοντοσ ἔβησαν νῆ’ ἔπι· κὰδ δ’ ἄρα λαῖφοσ ἐρυσσάμενοι τανύοντο ἐσ πόδασ ἀμφοτέρουσ· ἡ δ’ ἐσ πέλαγοσ πεφόρητο ἐντενέσ, ἠύτε τίσ τε δι’ ἠέροσ ὑψόθι κίρκοσ ταρσὸν ἐφεὶσ πνοιῇ φέρεται ταχύσ, οὐδὲ τινάσσει ῥιπήν, εὐκήλοισιν ἐνευδιόων πτερύγεσσιν. καὶ δὴ Παρθενίοιο ῥοὰσ ἁλιμυρήεντοσ, πρηυτάτου ποταμοῦ, παρεμέτρεον, ᾧ ἔνι κούρη Λητωίσ, ἄγρηθεν ὅτ’ οὐρανὸν εἰσαναβαίνῃ, ὃν δέμασ ἱμερτοῖσιν ἀναψύχει ὑδάτεσσιν. νυκτί δ’ ἔπειτ’ ἄλληκτον ἐπιπροτέρωσε θέοντεσ Σήσαμον αἰπεινούσ τε παρεξενέοντ’ Ἐρυθίνουσ, Κρωβίαλον, Κρώμναν τε καὶ ὑλήεντα Κύτωρον. ἔνθεν δ’ αὖτε Κάραμβιν ἅμ’ ἠελίοιο βολῇσιν γνάμψαντεσ παρὰ πουλὺν ἔπειτ’ ἤλαυνον ἐρετμοῖσ Αἰγιαλὸν πρόπαν ἦμαρ ὁμῶσ καὶ ἐπ’ ἤματι ϝύκτα.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Apollodorus, Argonautica, book 2 15:

(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 15:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION