헬라어 문장 검색 - ΑπολλόΑργοναύ2́0́04́

(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 4:)

"Κλῦτε, Πανελλήνων προφερέστατοι, εἰ ἐτεὸν δὴ οἵδ’ ὑμεῖσ, οὓσ δή κρυερῇ βασιλῆοσ ἐφετμῇ Ἁργῴησ ἐπὶ νηὸσ ἄγει μετὰ κῶασ Ιἤσων. ὑμεῖσ ἀτρεκέωσ. ἔτι μοι νόοσ οἶδεν ἕκαστα ᾗσι θεοπροπίῃσι. χάριν νύ τοι, ὦ ἄνα Λητοῦσ υἱέ, καὶ ἀργαλέοισιν ἀνάπτομαι ἐν καμάτοισιν. Ἱκεσίου πρὸσ Ζηνόσ, ὅτισ ῥίγιστοσ ἀλιτροῖσ ἀνδράσι, Φοίβου τ’ ἀμφὶ καὶ αὐτῆσ εἵνεκεν Ἥρησ λίσσομαι, ᾗ περίαλλα θεῶν μέμβλεσθε κιόντεσ, χραίσμετέ μοι, ῥύσασθε δυσάμμορον ἀνέρα λύμησ, μηδέ μ’ ἀκηδείῃσιν ἀφορμήθητε λιπόντεσ αὔτωσ. οὐ γὰρ μοῦνον ἐπ’ ὀφθαλμοῖσιν Ἐρινὺσ λὰξ ἐπέβη, καὶ γῆρασ ἀμήρυτον ἐσ τέλοσ ἕλκω· πρὸσ δ’ ἔτι πικρότατον κρέμαται κακὸν ἄλλο κακοῖσιν. Ἅρπυιαι στόματόσ μοι ἀφαρπάζουσιν ἐδωδὴν ἔκποθεν ἀφράστοιο καταΐσσουσαι ὄλεθροι. ἴσχω δ’ οὔτινα μῆτιν ἐπίρροθον. ἀλλά κε ῥεῖα αὐτὸσ ἑὸν λελάθοιμι νόον δόρποιο μεμηλώσ, ἢ κείνασ· ὧδ’ αἶψα διηέριαι ποτέονται. τυτθὸν δ’ ἢν ἄρα δήποτ’ ἐδητύοσ ἄμμι λίπωσιν, πνεῖ τόδε μυδαλέον τε καὶ οὐ τλητὸν μένοσ ὀδμῆσ· οὔ κέ τισ οὐδὲ μίνυνθα βροτῶν ἄνσχοιτο πελάσσασ, οὐδ’ εἴ οἱ ἀδάμαντοσ ἐληλάμενον κέαρ εἰή. ἀλλά με πικρὴ δῆτα καὶ ἀάτοσ ἴσχει ἀνάγκη μίμνειν καὶ μίμνοντα κακῇ ἐνὶ γαστέρι θέσθαι. τὰσ μὲν θέσφατόν ἐστιν ἐρητῦσαι Βορέαο υἱέασ. οὐδ’ ὀθνεῖοι ἀλαλκήσουσιν ἐόντεσ, εἰ δὴ ἐγὼν ὁ πρίν ποτ’ ἐπικλυτὸσ ἀνδράσι Φινεὺσ ὄλβῳ μαντοσύνῃ τε, πατὴρ δέ με γείνατ’ Ἀγήνωρ· τῶν δὲ κασιγνήτην, ὅτ’ ἐνὶ Θρῄκεσσιν ἄνασσον, Κλειοπάτρην ἕδνοισιν ἐμὸν δόμον ἦγον ἄκοιτιν. " Ἴσκεν Ἀγηνορίδησ· ἀδινὸν δ’ ἕλε κῆδοσ ἕκαστον ἡρώων, πέρι δ’ αὖτε δύω υἱᾶσ Βορέαο. δάκρυ δ’ ὀμορξαμένω σχεδὸν ἤλυθον, ὧδέ τ’ ἐείπεν Ζήτησ, ἀσχαλόωντοσ ἑλὼν χερὶ χεῖρα γέροντοσ· "͂Ἀ δείλ’, οὔτινά φημι σέθεν σμυγερώτερον ἄλλον ἔμμεναι ἀνθρώπων. τί νύ τοι τόσα κήδε’ ἀνῆπται; ἦ ῥα θεοὺσ ὀλοῇσι παρήλιτεσ ἀφραδίῃσιν μαντοσύνασ δεδαώσ; τῶ τοι μέγα μηνιόωσιν; ἄμμι γε μὴν νόοσ ἔνδον ἀτύζεται ἱεμένοισιν χραισμεῖν, εἰ δὴ πρόχνυ γέρασ τόδε πάρθετο δαίμων νῶιν. ἀρίζηλοι γὰρ ἐπιχθονίοισιν ἐνιπαὶ ἀθανάτων. οὐδ’ ἂν πρὶν ἐρητύσαιμεν ἰούσασ Ἁρπυίασ, μάλα περ λελιημένοι, ἔστ’ ἂν ὀμόσσῃσ, μὴ μὲν τοῖό γ’ ἕκητι θεοῖσ ἀπὸ θυμοῦ ἔσεσθαι. " Ὧσ φάτο· τοῦ δ’ ἰθὺσ κενεὰσ ὁ γεραιὸσ ἀνέσχεν γλήνασ ἀμπετάσασ, καὶ ἀμείψατο τοῖσδ’ ἐπέεσσιν· "Σίγα· μή μοι ταῦτα νόῳ ἔνι βάλλεο, τέκνον. ἴστω Λητοῦσ υἱόσ, ὅ με πρόφρων ἐδίδαξεν μαντοσύνασ· ἴστω δὲ δυσώνυμοσ, ἥ μ’ ἔλαχεν, κὴρ καὶ τόδ’ ἐπ’ ὀφθαλμῶν ἀλαὸν νέφοσ, οἵ θ’ ὑπένερθεν δαίμονεσ, οἳ μηδ’ ὧδε θανόντι περ εὐμενέοιεν, ὡσ οὔ τισ θεόθεν χόλοσ ἔσσεται εἵνεκ’ ἀρωγῆσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Apollodorus, Argonautica, book 2 4:

(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 4:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION