헬라어 문장 검색 - ΧενοπήΞψροπαέ6́3́

(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείας, chapter 3)

ἀκούσαντεσ δὲ ταῦτα οἱ μὲν συνεσκευάζοντο, ὁ δὲ Κῦροσ ἐθύετο. ἐπεὶ δὲ καλὰ τὰ ἱερὰ ἦν, ὡρμᾶτο σὺν τῷ στρατεύματι· καὶ τῇ μὲν πρώτῃ ἡμέρᾳ ἐξεστρατοπεδεύσατο ὡσ δυνατὸν ἐγγύτατα, ὅπωσ εἴ τίσ τι ἐπιλελησμένοσ εἰή, μετέλθοι, καὶ εἴ τίσ τι ἐνδεόμενοσ γνοίη, τοῦτο ἐπιπαρασκευάσαιτο. Κυαξάρησ μὲν οὖν τῶν Μήδων ἔχων τὸ τρίτον μέροσ κατέμενεν, ὡσ μηδὲ τὰ οἴκοι ἔρημα εἰή.

ὁ δὲ Κῦροσ ἐπορεύετο ὡσ ἐδύνατο τάχιστα, τοὺσ ἱππέασ μὲν πρώτουσ ἔχων, καὶ πρὸ τούτων διερευνητὰσ καὶ σκοποὺσ αἰεὶ ἀναβιβάζων ἐπὶ τὰ πρόσθεν εὐσκοπώτατα· μετὰ δὲ τούτουσ ἦγε τὰ σκευοφόρα, ὅπου μὲν πεδινὸν εἰή, πολλοὺσ ὁρμαθοὺσ ποιούμενοσ τῶν ἁμαξῶν καὶ τῶν σκευοφόρων· ὄπισθεν δὲ ἡ φάλαγξ ἐφεπομένη, εἴ τι τῶν σκευοφόρων ὑπολείποιτο, οἱ προστυγχάνοντεσ τῶν ἀρχόντων ἐπεμέλοντο ὡσ μὴ κωλύοιντο πορεύεσθαι. ὅπου δὲ στενωτέρα εἰή ἡ ὁδόσ, διὰ μέσου ποιούμενοι τὰ σκευοφόρα ἔνθεν καὶ ἔνθεν ἐπορεύοντο οἱ ὁπλοφόροι·

καὶ εἴ τι ἐμποδίζοι, οἱ κατὰ ταῦτα γιγνόμενοι τῶν στρατιωτῶν ἐπεμέλοντο. ἐπορεύοντο δὲ ὡσ τὰ πολλὰ αἱ τάξεισ παρ’ ἑαυταῖσ ἔχουσαι τὰ σκευοφόρα· ἐπετέτακτο γὰρ πᾶσι τοῖσ σκευοφόροισ κατὰ τὴν ἑαυτῶν ἑκάστουσ τάξιν ἰέναι, εἰ μή τι ἀναγκαῖον ἀποκωλύοι. καὶ σημεῖον δὲ ἔχων ὁ τοῦ ταξιάρχου σκευοφόροσ ἡγεῖτο γνωστὸν τοῖσ τῆσ ἑαυτοῦ τάξεωσ·

ὥστε ἁθρόοι ἐπορεύοντο, ἐπεμελοῦντό τε ἰσχυρῶσ ἕκαστοσ τῶν ἑαυτοῦ ὡσ μὴ ὑπολείποιντο. καὶ οὕτω ποιούντων οὔτε ζητεῖν ἔδει ἀλλήλουσ ἅμα τε παρόντα ἅπαντα καὶ σαώτερα ἦν καὶ θᾶττον τὰ δέοντα εἶχον οἱ στρατιῶται. ὡσ δ’ οἱ προϊόντεσ σκοποὶ ἔδοξαν ἐν τῷ πεδίῳ ὁρᾶν ἀνθρώπουσ λαμβάνοντασ καὶ χιλὸν καὶ ξύλα, καὶ ὑποζύγια δὲ ἑώρων ἕτερα τοιαῦτα ἄγοντα, τὰ δὲ καὶ νεμόμενα, καὶ τὰ πρόσω αὖ ἀφορῶντεσ ἐδόκουν καταμανθάνειν μετεωριζόμενον ἢ καπνὸν ἢ κονιορτόν, ἐκ τούτων πάντων σχεδὸν ἐγίγνωσκον ὅτι εἰή που πλησίον τὸ στράτευμα τῶν πολεμίων.

εὐθὺσ οὖν πέμπει τινὰ ὁ σκόπαρχοσ ἀγγελοῦντα ταῦτα τῷ Κύρῳ.

ὁ δὲ ἀκούσασ ταῦτα ἐκείνουσ μὲν ἐκέλευσε μένοντασ ἐπὶ ταύταισ ταῖσ σκοπαῖσ ὅ τι ἂν ἀεὶ καινὸν ὁρῶσιν ἐξαγγέλλειν· τάξιν δ’ ἔπεμψεν ἱππέων εἰσ τὸ πρόσθεν καὶ ἐκέλευσε πειραθῆναι συλλαβεῖν τινασ τῶν ἀνὰ τὸ πεδίον ἀνθρώπων, ὅπωσ σαφέστερον μάθοιεν τὸ ὄν. οἱ μὲν δὴ ταχθέντεσ τοῦτο ἔπραττον.

αὐτὸσ δὲ τὸ ἄλλο στράτευμα αὐτοῦ κατεχώριζεν, ὅπωσ παρασκευάσαιντο ὅσα ᾤετο χρῆναι πρὶν πάνυ ὁμοῦ εἶναι. καὶ πρῶτον μὲν ἀριστᾶν παρηγγύησεν, ἔπειτα δὲ μένοντασ ἐν ταῖσ τάξεσι τὸ παραγγελλόμενον προνοεῖν· ἐπεὶ δὲ ἠρίστησαν, συνεκάλεσε καὶ ἱππέων καὶ πεζῶν καὶ ἁρμάτων ἡγεμόνασ, καὶ τῶν μηχανῶν δὲ καὶ τῶν σκευοφόρων τοὺσ ἄρχοντασ καὶ τῶν ἁρμαμαξῶν·

καὶ οὗτοι μὲν συνῇσαν. οἱ δὲ καταδραμόντεσ εἰσ τὸ πεδίον συλλαβόντεσ ἀνθρώπουσ ἤγαγον·

οἱ δὲ ληφθέντεσ ἀνερωτώμενοι ὑπὸ τοῦ Κύρου ἔλεγον ὅτι ἀπὸ τοῦ στρατοπέδου εἰε͂ν, προεληλυθότεσ ἐπὶ χιλόν, οἱ δ’ ἐπὶ ξύλα, παρελθόντεσ τὰσ προφυλακάσ· διὰ γὰρ τὸ πλῆθοσ τοῦ στρατοῦ σπάνια πάντ’ εἶναι. καὶ ὁ Κῦροσ ταῦτα ἀκούσασ, πόσον δέ, ἔφη, ἄπεστιν ἐνθένδε τὸ στράτευμα;

οὐ μὰ Δί’, εἶπον ἐκεῖνοι, οὐ μὲν δὴ ἔχαιρον, ἀλλὰ καὶ μάλα ἠνιῶντο. οἱ δ’ ἔλεγον· ὡσ δύο παρασάγγασ. ἐπὶ τούτοισ ἤρετο ὁ Κύροσ· ἡμῶν δ’, ἔφη, λόγοσ τισ ἦν παρ’ αὐτοῖσ; ναὶ μὰ Δί’, ἔφασαν, καὶ πολύσ γε ὡσ ἐγγὺσ ἤδη εἶτε προσιόντεσ. τί οὖν; ἔφη ὁ Κῦροσ, ἦ καὶ ἔχαιρον ἀκούοντεσ ἰόντασ; τοῦτο δὲ ἐπήρετο τῶν παρόντων ἕνεκα. νῦν δ’, ἔφη ὁ Κῦροσ, τί ποιοῦσιν;

ἐκτάττονται, ἔφασαν· καὶ ἐχθὲσ δὲ καὶ τρίτην ἡμέραν τὸ αὐτὸ τοῦτο ἔπραττον. ὁ δὲ τάττων, ἔφη ὁ Κῦροσ, τίσ ἐστιν; οἱ δὲ ἔφασαν· αὐτόσ τε Κροῖσοσ καὶ σὺν αὐτῷ Ἕλλην τισ ἀνήρ, καὶ ἄλλοσ δέ τισ Μῆδοσ· οὗτοσ μέντοι ἐλέγετο φυγὰσ εἶναι παρ’ ὑμῶν. καὶ ὁ Κῦροσ εἶπεν· ἀλλ’, ὦ Ζεῦ μέγιστε, λαβεῖν μοι γένοιτο αὐτὸν ὡσ ἐγὼ βούλομαι. ἐκ τούτου τοὺσ μὲν αἰχμαλώτουσ ἀπάγειν ἐκέλευσεν, εἰσ δὲ τοὺσ παρόντασ ὡσ λέξων τι ἀνήγετο.

ἐν τούτῳ δὲ παρῆν ἄλλοσ αὖ παρὰ τοῦ σκοπάρχου, λέγων ὅτι ἱππέων τάξισ μεγάλη ἐν τῷ πεδίῳ προφαίνοιτο· καὶ ἡμεῖσ μέν, ἔφη, εἰκάζομεν ἐλαύνειν αὐτοὺσ βουλομένουσ ἰδεῖν τόδε τὸ στράτευμα. καὶ γὰρ πρὸ τῆσ τάξεωσ ταύτησ ἄλλοι ὡσ τριάκοντα ἱππεῖσ συχνὸν προελαύνουσι, καὶ μέντοι, ἔφη, κατ’ αὐτοὺσ ἡμᾶσ, ἴσωσ βουλόμενοι λαβεῖν, ἢν δύνωνται, τὴν σκοπήν· ἡμεῖσ δ’ ἐσμὲν μία δεκὰσ οἱ ἐπὶ ταύτησ τῆσ σκοπῆσ. καὶ ὁ Κῦροσ ἐκέλευσε τῶν περὶ αὐτὸν ἀεὶ ὄντων ἱππέων ἐλάσαντασ ὑπὸ τὴν σκοπὴν ἀδήλουσ τοῖσ πολεμίοισ ἀτρεμίαν ἔχειν.

ὅταν δ’, ἔφη, ἡ δεκὰσ ἡ ἡμετέρα λείπῃ τὴν σκοπήν, ἐξαναστάντεσ ἐπίθεσθε τοῖσ ἀναβαίνουσιν ἐπὶ τὴν σκοπήν. ὡσ δὲ ὑμᾶσ μὴ λυπῶσιν οἱ ἀπὸ τῆσ μεγάλησ τάξεωσ, ἀντέξελθε σύ, ἔφη, ὦ Ὑστάσπα, τὴν χιλιοστὺν τῶν ἱππέων λαβὼν καὶ ἐπιφάνηθι ἐναντίοσ τῇ τῶν πολεμίων τάξει. διώξῃσ δὲ μηδαμῇ εἰσ ἀφανέσ, ἀλλ’ ὅπωσ αἱ σκοπαί σοι διαμένωσιν ἐπιμεληθεὶσ πάριθι. ἂν δ’ ἄρα ἀνατείναντέσ τινεσ τὰσ δεξιὰσ προσελαύνωσιν ὑμῖν, δέχεσθε φιλίωσ τοὺσ ἄνδρασ. ὁ μὲν δὴ Ὑστάσπασ ἀπιὼν ὡπλίζετο·

οἱ δ’ ὑπηρέται ἤλαυνον εὐθὺσ ὡσ ἐκέλευσεν. ἀπαντᾷ δ’ αὐτοῖσ καὶ δὴ ἐντὸσ τῶν σκοπῶν σὺν τοῖσ θεράπουσιν ὁ πεμφθεὶσ πάλαι κατάσκοποσ, ὁ φύλαξ τῆσ Σουσίδοσ γυναικόσ. ὁ μὲν οὖν Κῦροσ ὡσ ἤκουσεν, ἀναπηδήσασ ἐκ τῆσ ἕδρασ ὑπήντα τε αὐτῷ καὶ ἐδεξιοῦτο·

οἱ δὲ ἄλλοι, ὥσπερ εἰκὸσ μηδὲν εἰδότασ, ἐκπεπληγμένοι ἦσαν τῷ πράγματι, ἑώσ Κῦροσ εἶπεν· ἄνδρεσ φίλοι, ἥκει ἡμῖν ἀνὴρ ἄριστοσ. νῦν γὰρ ἤδη πάντασ ἀνθρώπουσ δεῖ εἰδέναι τὰ τούτου ἔργα. οὗτοσ οὔτε αἰσχροῦ ἡττηθεὶσ οὐδενὸσ ᾤχετο οὔτ’ ἐμὲ φοβηθείσ, ἀλλ’ ὑπ’ ἐμοῦ πεμφθεὶσ ὅπωσ ἡμῖν μαθὼν τὰ τῶν πολεμίων σαφῶσ τὰ ὄντα ἐξαγγείλειεν. ἃ μὲν οὖν ἐγώ σοι ὑπεσχόμην, ὦ Ἀράσπα, μέμνημαί τε καὶ ἀποδώσω σὺν τούτοισ πᾶσι.

δίκαιον δὲ καὶ ὑμᾶσ ἅπαντασ, ὦ ἄνδρεσ, τοῦτον τιμᾶν ὡσ ἀγαθὸν ἄνδρα· ἐπὶ γὰρ τῷ ἡμετέρῳ ἀγαθῷ καὶ ἐκινδύνευσε καὶ αἰτίαν ὑπέσχεν, ᾗ ἐβαρύνετο. ἐκ τούτου δὴ πάντεσ ἠσπάζοντο τὸν Ἀράσπαν καὶ ἐδεξιοῦντο.

εἰπόντοσ δὲ Κύρου ὅτι τούτων μὲν τοίνυν εἰή ἅλισ, ἃ δὲ καιρὸσ ἡμῖν εἰδέναι, ταῦτ’, ἔφη, διηγοῦ, ὦ Ἀράσπα· καὶ μηδὲν ἐλάττου τοῦ ἀληθοῦσ μηδὲ μείου τὰ τῶν πολεμίων. κρεῖττον γὰρ μείζω οἰηθέντασ μείονα ἰδεῖν ἢ μείω ἀκούσαντασ ἰσχυρότερα εὑρίσκειν. καὶ μήν, ἔφη ὁ Ἀράσπασ, ὡσ ἂν ἀσφαλέστατά γε εἰδείην ὁπόσον τὸ στράτευμά ἐστιν ἐποίουν·

συνεξέταττον γὰρ παρὼν αὐτόσ. σὺ μὲν ἄρα, ἔφη ὁ Κῦροσ, οὐ τὸ πλῆθοσ μόνον οἶσθα, ἀλλὰ καὶ τὴν τάξιν αὐτῶν. ἐγὼ μὲν ναὶ μὰ Δί’, ἔφη ὁ Ἀράσπασ, καὶ ὡσ διανοοῦνται τὴν μάχην ποιεῖσθαι. ἀλλ’ ὅμωσ, ἔφη ὁ Κῦροσ, τὸ πλῆθοσ ἡμῖν πρῶτον εἰπὲ ἐν κεφαλαίῳ. ἐκεῖνοι τοίνυν, ἔφη, πάντεσ τεταγμένοι ἐπὶ τριάκοντα τὸ βάθοσ καὶ πεζοὶ καὶ ἱππεῖσ πλὴν τῶν Αἰγυπτίων ἐπέχουσιν ἀμφὶ τὰ τετταράκοντα στάδια·

πάνυ γάρ μοι, ἔφη, ἐμέλησεν ὥστε εἰδέναι ὁπόσον κατεῖχον χωρίον. οἱ δ’ Αἰγύπτιοι, ἔφη ὁ Κῦροσ, πῶσ εἰσι τεταγμένοι;

ἀλλ’ οὔτοι ἂν εἰδεῖεν εἰ οἱ κυκλούμενοι κυκλωθεῖεν. ὅτι εἶπασ πλὴν τῶν Αἰγυπτίων. τούτουσ δὲ οἱ μυρίαρχοι ἔταττον εἰσ ἑκατὸν πανταχῇ τὴν μυριοστὺν ἑκάστην· τοῦτον γὰρ σφίσι καὶ οἴκοι νόμον ἔφασαν εἶναι τῶν τάξεων. καὶ ὁ Κροῖσοσ μέντοι μάλα ἄκων συνεχώρησεν αὐτοῖσ οὕτω τάττεσθαι· ἐβούλετο γὰρ ὅτι πλεῖστον ὑπερφαλαγγῆσαι τοῦ σοῦ στρατεύματοσ. πρὸσ τί δή, ἔφη ὁ Κῦροσ, τοῦτο ἐπιθυμῶν; ὡσ ναὶ μὰ Δί’, ἔφη, τῷ περιττῷ κυκλωσόμενοσ. καὶ ὁ Κῦροσ εἶπεν· ἀλλ’ ἃ μὲν παρὰ σοῦ καιρὸσ μαθεῖν, ἀκηκόαμεν·

ὑμᾶσ δὲ χρή, ὦ ἄνδρεσ, οὕτω ποιεῖν· νῦν μὲν ἐπειδὰν ἐνθένδε ἀπέλθητε, ἐπισκέψασθε καὶ τὰ τῶν ἵππων καὶ τὰ ὑμῶν αὐτῶν ὅπλα· πολλάκισ γὰρ μικροῦ ἐνδείᾳ καὶ ἀνὴρ καὶ ἵπποσ καὶ ἁρ́μα ἀχρεῖον γίγνεται· αὔριον δὲ πρῴ, ἑώσ ἂν ἐγὼ θύωμαι, πρῶτον μὲν χρὴ ἀριστῆσαι καὶ ἄνδρασ καὶ ἵππουσ, ὅπωσ ὅ τι ἂν πράττειν ἀεὶ καιρὸσ ᾖ μὴ τούτου ἡμῖν ἐνδέῃ· ἔπειτα δὲ σύ, ἔφη, ὦ Ἀρσάμα, . . . . , τὸ δεξιὸν κέρασ ἔχε ὥσπερ καὶ ἔχεισ, καὶ οἱ ἄλλοι μυρίαρχοι ᾗπερ νῦν ἔχετε· ὁμοῦ δὲ τοῦ ἀγῶνοσ ὄντοσ οὐδενὶ ἁρ́ματι καιρὸσ ἵππουσ μεταζευγνύναι. παραγγείλατε δὲ τοῖσ ταξιάρχοισ καὶ λοχαγοῖσ ἐπὶ φάλαγγοσ καθίστασθαι εἰσ δύο ἔχοντασ ἕκαστον τὸν λόχον. ὁ δὲ λόχοσ ἦν ἕκαστοσ εἴκοσι τέτταρεσ. καί τισ εἶπε τῶν μυριάρχων·

καὶ δοκοῦμέν σοι, ἔφη, ὦ Κῦρε, ἱκανῶσ ἕξειν εἰσ τοσούτουσ τεταγμένοι πρὸσ οὕτω βαθεῖαν φάλαγγα; καὶ ὁ Κῦροσ εἶπεν· αἱ δὲ βαθύτεραι φάλαγγεσ ἢ ὡσ ἐξικνεῖσθαι τοῖσ ὅπλοισ τῶν ἐναντίων τί σοι, ἔφη, δοκοῦσιν ἢ τοὺσ πολεμίουσ βλάπτειν ἢ τοὺσ συμμάχουσ ὠφελεῖν; ἐγὼ μὲν γάρ, ἔφη, τοὺσ εἰσ ἑκατὸν τούτουσ ὁπλίτασ εἰσ μυρίουσ ἂν μᾶλλον βουλοίμην τετάχθαι·

οὕτω γὰρ ἂν ἐλαχίστοισ μαχοίμεθα. ἐξ ὅσων μέντοι ἐγὼ τὴν φάλαγγα βαθυνῶ οἰόμαι ὅλην ἐνεργὸν καὶ σύμμαχον ποιήσειν αὐτὴν ἑαυτῇ. ἀκοντιστὰσ μὲν ἐπὶ τοῖσ θωρακοφόροισ τάξω, ἐπὶ δὲ τοῖσ ἀκοντισταῖσ τοὺσ τοξότασ.

τούτουσ γὰρ πρωτοστάτασ μὲν τί ἄν τισ τάττοι, οἳ καὶ αὐτοὶ ὁμολογοῦσι μηδεμίαν μάχην ἂν ὑπομεῖναι ἐκ χειρόσ; προβεβλημένοι δὲ τοὺσ θωρακοφόρουσ μενοῦσί τε, καὶ οἱ μὲν ἀκοντίζοντεσ, οἱ δὲ τοξεύοντεσ, ὑπὲρ τῶν πρόσθεν πάντων λυμανοῦνται τοὺσ πολεμίουσ. ὅ τι δ’ ἂν κακουργῇ τισ τοὺσ ἐναντίουσ, δῆλον ὅτι παντὶ τούτῳ τοὺσ συμμάχουσ κουφίζει. τελευταίουσ μέντοι στήσω τοὺσ ἐπὶ πᾶσι καλουμένουσ.

ὥσπερ γὰρ οἰκίασ οὔτε ἄνευ λιθολογήματοσ ὀχυροῦ οὔτε ἄνευ τῶν στέγειν ποιούντων οὐδὲν ὄφελοσ, οὕτωσ οὐδὲ φάλαγγοσ οὔτ’ ἄνευ τῶν πρώτων οὔτ’ ἄνευ τῶν τελευταίων, εἰ μὴ ἀγαθοὶ ἔσονται, ὄφελοσ οὐδέν. ἀλλ’ ὑμεῖσ τ’, ἔφη, ὡσ παραγγέλλω τάττεσθε, καὶ ὑμεῖσ οἱ τῶν πελταστῶν ἄρχοντεσ ἐπὶ τούτοισ ὡσαύτωσ τοὺσ λόχουσ καθίστατε, καὶ ὑμεῖσ οἱ τῶν τοξοτῶν ἐπὶ τοῖσ πελτασταῖσ ὡσαύτωσ.

σὺ δέ, ὃσ τῶν ἐπὶ πᾶσιν ἄρχεισ, τελευταίουσ ἔχων τοὺσ ἄνδρασ παράγγελλε τοῖσ σαυτοῦ ἐφορᾶν τε ἑκάστῳ τοὺσ καθ’ αὑτὸν καὶ τοῖσ μὲν τὸ δέον ποιοῦσιν ἐπικελεύειν, τοῖσ δὲ μαλακυνομένοισ ἀπειλεῖν ἰσχυρῶσ·

ἢν δέ τισ στρέφηται προδιδόναι θέλων, θανάτῳ ζημιοῦν. ἔργον γάρ ἐστι τοῖσ μὲν πρωτοστάταισ θαρρύνειν τοὺσ ἑπομένουσ καὶ λόγῳ καὶ ἔργῳ· ὑμᾶσ δὲ δεῖ τοὺσ ἐπὶ πᾶσι τεταγμένουσ πλείω φόβον παρέχειν τοῖσ κακοῖσ τοῦ ἀπὸ τῶν πολεμίων. καὶ ὑμεῖσ μὲν ταῦτα ποιεῖτε.

σὺ δέ, ὦ Εὐφράτα, ὃσ ἄρχεισ τῶν ἐπὶ ταῖσ μηχαναῖσ, οὕτω ποίει ὅπωσ τὰ ζεύγη τὰ τοὺσ πύργουσ ἄγοντα ἕψεται ὡσ ἐγγύτατα τῆσ φάλαγγοσ. σὺ δ’, ὦ Δαοῦχε, ὃσ ἄρχεισ τῶν σκευοφόρων, ἐπὶ τοῖσ πύργοισ ἄγε πάντα τὸν τοιοῦτον στρατόν·

οἱ δὲ ὑπηρέται σου ἰσχυρῶσ κολαζόντων τοὺσ προϊόντασ τοῦ καιροῦ ἢ λειπομένουσ. σὺ δέ, ὦ Καρδοῦχε, ὃσ ἄρχεισ τῶν ἁρμαμαξῶν αἳ ἄγουσι τὰσ γυναῖκασ, κατάστησον αὐτὰσ τελευταίασ ἐπὶ τοῖσ σκευοφόροισ.

ἑπόμενα γὰρ ταῦτα πάντα καὶ πλήθουσ δόξαν παρέξει καὶ ἐνεδρεύειν ἡμῖν ἐξουσία ἔσται, καὶ τοὺσ πολεμίουσ, ἢν κυκλοῦσθαι πειρῶνται, μείζω τὴν περιβολὴν ἀναγκάσει ποιεῖσθαι· ὅσῳ δ’ ἂν μεῖζον χωρίον περιβάλλωνται, τοσούτῳ ἀνάγκη αὐτοὺσ ἀσθενεστέρουσ γίγνεσθαι. καὶ ὑμεῖσ μὲν οὕτω ποιεῖτε·

σὺ δέ, ὦ Ἀρτάοζε καὶ Ἀρταγέρσα, τὴν χιλιοστὺν ἑκάτεροσ τῶν σὺν ὑμῖν πεζῶν ἐπὶ τούτοισ ἔχετε. καὶ σύ, ὦ Φαρνοῦχε καὶ Ἀσιαδάτα, τὴν τῶν ἱππέων χιλιοστὺν ἧσ ἑκάτεροσ ἄρχει ὑμῶν μὴ συγκατατάττετε εἰσ τὴν φάλαγγα, ἀλλ’ ὄπισθεν τῶν ἁρμαμαξῶν ἐξοπλίσθητε καθ’ ὑμᾶσ αὐτούσ·

ἔπειτα πρὸσ ἐμὲ ἥκετε σὺν τοῖσ ἄλλοισ ἡγεμόσιν. οὕτω δὲ δεῖ ὑμᾶσ παρεσκευάσθαι ὡσ πρώτουσ δεῆσον ἀγωνίζεσθαι. καὶ σὺ δὲ ὁ ἄρχων τῶν ἐπὶ ταῖσ καμήλοισ ἀνδρῶν, ὄπισθεν τῶν ἁρμαμαξῶν ἐκτάττου·

ποίει δ’ ὅ τι ἄν σοι παραγγέλλῃ Ἀρταγέρσησ. ὑμεῖσ δ’ οἱ τῶν ἁρμάτων ἡγεμόνεσ διακληρωσάμενοι, ὁ μὲν λαχὼν ὑμῶν πρὸ τῆσ φάλαγγοσ τὰ μεθ’ ἑαυτοῦ ἑκατὸν ἔχων ἁρ́ματα καταστησάτω·

αἱ δ’ ἕτεραι ἑκατοστύεσ τῶν ἁρμάτων, ἡ μὲν κατὰ τὸ δεξιὸν πλευρὸν τῆσ στρατιᾶσ στοιχοῦσα ἑπέσθω τῇ φάλαγγι ἐπὶ κέρωσ, ἡ δὲ κατὰ τὸ εὐώνυμον. Κῦροσ μὲν οὕτω διέταττεν. Ἀβραδάτασ δὲ ὁ Σούσων βασιλεὺσ εἶπεν·

ἐγώ σοι, Κῦρε, ἐθελούσιοσ ὑφίσταμαι τὴν κατὰ πρόσωπον τῆσ ἀντίασ φάλαγγοσ τάξιν ἔχειν, εἰ μή τί σοι ἄλλο δοκεῖ. καὶ ὁ Κῦροσ ἀγασθεὶσ αὐτὸν καὶ δεξιωσάμενοσ ἐπήρετο τοὺσ ἐπὶ τοῖσ ἄλλοισ ἁρ́μασι Πέρσασ·

ἦ καὶ ὑμεῖσ, ἔφη, ταῦτα συγχωρεῖτε; ἐπεὶ δ’ ἐκεῖνοι ἀπεκρίναντο ὅτι οὐ καλὸν εἰή ταῦτα ὑφίεσθαι, διεκλήρωσεν αὐτούσ, καὶ ἔλαχεν ὁ Ἀβραδάτασ ᾗπερ ὑφίστατο, καὶ ἐγένετο κατὰ τοὺσ Αἰγυπτίουσ. τότε μὲν δὴ ἀπιόντεσ καὶ ἐπιμεληθέντεσ ὧν προεῖπον ἐδειπνοποιοῦντο καὶ φυλακὰσ καταστησάμενοι ἐκοιμήθησαν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Xenophon, Cyropaedia, Κύρου Παιδείας, chapter 3

(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείας, chapter 3)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION