Unknown, Elegy and Iambus, Volume II, Ἀρχιλόχου, section

(작자 미상, 비가, Ἀρχιλόχου, section)

εἶδον γὰρ ἑκὰσ ἐὼν τὰ πόλλ’ ἐν ἀμαχανίᾳ ψογερὸν Ἀρχίλοχον βαρυλόγοισ ἔχθεσιν πιαινόμενον. . . . Γύγησ, τοῦ καὶ Ἀρχίλοχοσ ὁ Πάριοσ κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον γενόμενοσ ἐν ἰάμβῳ τριμέτρῳ ἐπεμνήσθη. ἀφ’ οὗ Ἀρχίλοχοσ ὁ ἰαμβοποιὸσ ἐφάνη ἔτη ΗΗΗΗΔΓΙΙΙ ἄρχοντοσ Ἀθήνησι Λυσιάδου. π. Ὁμήρου· Ἀρίσταρχοσ δὲ ἐν τοῖσ Ἀρχιλοχείοισ Ὑπομνήμασι κατὰ τὴν Ιὠνικὴν ἀποικίαν φησὶ φέρεσθαι αὐτόν. π. γραφὰσ τὰσ τῆσ ἐν Δελφοῖσ λέσχησ· οἱ δὲ ἐπιβεβηκότεσ τῆσ νεὼσ οὐκ ἐπιφανεῖσ ἐσ ἅπαν εἰσὶν οἷσ προσήκουσι. Τέλλισ μὲν ἡλικίαν ἐφήβου γεγονὼσ φαίνεται, Κλεόβοια δὲ ἔτι παρθένοσ, ἔχει δὲ ἐν τοῖσ γόνασι κιβωτόν, ὁποίασ ποιεῖσθαι νομίζουσι Δήμητρι· ἐσ μὲν δὴ τὸν Τέλλιν τοσοῦτον ἤκουσα, ὡσ ὁ ποιητὴσ Ἀρχίλοχοσ ἀπόγονοσ εἰή τρίτοσ Τέλλιδοσ· Κλεόβοιαν δὲ ἐσ Θάσον τὰ ὄργια τῆσ Δήμητροσ ἐνεγκεῖν πρώτην ἐκ Πάρου φασίν. Θάσοσ· . . ὅτι δὲ καὶ ἀερία ἡ Θάσοσ δῆλον ἐκ τοῦ χρησμοῦ τοῦ δοθέντοσ πατρὶ τοῦ Ἀρχιλόχου· Ἄγγειλον Παρίοισ, Τελεσίκλειε, ὥσ σε κελεύω νήσῳ ἐν ἠερίῃ κτίζειν εὐδείελον ἄστυ. ὡσ ὁ Κρατῖνοσ ἐν Τοῖσ Ἀρχιλόχοισ ἔφη. ἰάμβον ἐπενόησεν Ἀρχίλοχοσ ὁ Πάριοσ. . . τοῦ μεθυπλῆγοσ φροίμιον Ἀρχιλόχου. Ἀρχίλοχον πατεῖσ· ἐπὶ τῶν λοιδορούντων· τοιοῦτοσ γὰρ ὁ Ἀρχίλοχοσ. αρξηιλοξηυμ σιγνιφιξατ, θυι λψξαμβεν προβροσισ ϝερσιβυσ υσθυε εο ινσεξτατυσ εστ, υτ ιλλε μορτεμ σιβι ξονσξισξερετ. ηοξ αυτεμ εο φεξιτ, θυοδ ιλλε φιλιαμ συαμ ιν ματριμονιυμ προμισσαμ μοχ δενεγασσετ. ἰστέον δὲ ὅτι πολλῶν προσώπων ἁψαμένων βρόχουσ ἐπὶ λύπαισ ἔπαθον οὕτω κατὰ τὴν παλαιὰν ἱστορίαν καὶ αἱ Λυκαμβίδεσ, ἐπὶ τοῖσ Ἀρχιλόχου ποιήμασι μὴ φέρουσαι τὴν ἐπιφορὰν τῶν ἐκείνου σκωμμάτων. ἔτι δέ, καθάπερ Πίνδαρόσ φησι, καὶ τῶν σκολιῶν μελῶν Τέρπανδροσ εὑρετὴσ ἦν· ἀλλὰ μὴν καὶ Ἀρχίλοχοσ τὴν τῶν τριμέτρων ῥυθμοποιϊάν προσεξεῦρε καὶ τὴν εἰσ τοὺσ οὐχ ὁμογενεῖσ ῥυθμοὺσ ἔντασιν καὶ τὴν παρακαταλογὴν καὶ τὴν περὶ ταῦτα κροῦσιν· πρώτῳ δ’ αὐτῷ τά τ’ ἐπῳδὰ καὶ τὰ τετράμετρα καὶ τὸ κρητικὸν καὶ τὸ προσοδιακὸν ἀποδέδοται καὶ ἡ τοῦ ἡρῴου αὔξησισ, ὑπ’ ἐνίων δὲ καὶ τὸ ἐλεγεῖον, πρὸσ δὲ τούτοισ ἥ τε τοῦ ἰαμβείου πρὸσ τὸν ἐπιβατὸν παιῶνα ἔντασισ καὶ ἡ τοῦ ηὐξημένου ἡρῴου εἴσ τε τὸ προσοδιακὸν καὶ τὸ κρητικόν· ἔτι δὲ τῶν ἰαμβείων τὸ τὰ μὲν λέγεσθαι παρὰ τὴν κροῦσιν τὰ δ’ ᾄδεσθαι, Ἀρχίλοχόν φασι καταδεῖξαι, εἶθ’ οὕτω χρήσασθαι τοὺσ τραγικοὺσ ποιητάσ, Κρέξον δὲ λαβόντα εἰσ διθυράμβων χρῆσιν ἀγαγεῖν. οἰόνται δὲ καὶ τὴν κροῦσιν τὴν ὑπὸ τὴν ᾠδὴν τοῦτον πρῶτον εὑρεῖν, τοὺσ δ’ ἀρχαίουσ πάντασ πρόσχορδα κρούειν. "Σιμωνίδησ ὁ Ζακύνθιοσ ἐν τοῖσ θεάτροισ ἐπὶ δίφρου καθήμενοσ ἐρραψώδει. "Ἀλλὰ καθαρόσ εἰμι, ἄναξ· "ἐν χειρῶν γὰρ νόμῳ ἔκτεινα. π. Κόρακοσ τοῦ Ναξίου· ὁ γὰρ ἀποκτείνασ ἐν τῇ μάχῃ τὸν Ἀρχίλοχον ἐκαλεῖτο Καλλώνδησ, ὡσ ἐοίκεν, ἦν δ’ αὐτῷ Κόραξ ἐπωνύμιον. ἐπιβληθεὶσ δὲ τὸ πρῶτον ὑπὸ τῆσ Πυθίασ ὡσ ἱερὸν ἄνδρα τῶν Μουσῶν ἀνῃρηκώσ, εἶτα χρησάμενοσ λιταῖσ τισι καὶ προστροπαῖσ μετὰ δικαιολογίασ ἐκελεύσθη πορευθεὶσ ἐπὶ τὴν τοῦ τέττιγοσ οἴκησιν ἱλάσασθαι τὴν τοῦ Ἀρχιλόχου ψυχήν· τοῦτο δ’ ἦν ὁ Ταίναροσ· ἐκεῖ γάρ φασιν ἐλθόντα μετὰ στόλου Τέττιγα τὸν Κρῆτα πόλιν κτίσαι καὶ κατοικῆσαι παρὰ τὸ ψυχοπομπεῖον. π. Ἀρχιλόχου· τόν μέν γ’ ἀποκτείναντα αὐτὸν ὁ Ἀπόλλων ἐξελαύνων ἐκ τοῦ νεὼ Μουσῶν αὐτὸν ἀνεῖπε θεράποντα ἀνῃρηκέναι, καὶ τὸ δεύτερον ὡσ ἀπελογεῖτο ἐν πολέμῳ λέγων ἀποκεῖναι πάλιν Μουσῶν θεράποντα ἔφη τὸν Ἀρχίλοχον· τῷ πατρὶ δὲ αὐτοῦ χρωμένῳ πρὸ τῆσ γενέσεωσ ἀθάνατόν οἱ παῖδα γενήσεσθαι προεῖπεν. Πάριοι γοῦν Ἀρχίλοχον καίπερ βλάσφημον ὄντα τετιμήκασιν. "Ἦ καλόν γε αἱ Ἀθῆναι νέον τοῦτον Ἀρχίλοχον ἐνηνόχασιν. ἐν δὲ καὶ ἐκ φοβερῆσ σκολιότριχοσ ἄνθοσ ἀκάνθησ Ἀρχιλόχου, μικρὰσ στράγγασ ἀπ’ ὠκεανοῦ. μὄνοσ Ἡρόδοτοσ Ὁμηρικώτατοσ ἐγένετο; Στησίχοροσ ἔτι πρότερον ὅ τε Ἀρχίλοχοσ . . ἆρ’ οὖν Ἀπολλώνιοσ ἂν μᾶλλον ἢ Ὅμηροσ ἐθέλοισ γενέσθαι; τί δέ; Ἐρατοσθένησ ἐν τῇ Ἠριγόνῃ διὰ πάντων γὰρ ἀμώμητον τὸ ποημάτιον Ἀρχιλόχου, πολλὰ καὶ ἀνοικονόμητα παρασύροντοσ κἀκεῖνα ἐκ τῆσ ἐμβολῆσ τοῦ δαιμονίου πνεύματοσ ἣν ὑπὸ νόμον τάξαι δύσκολον, ἆρα δὴ μείζων ποιητήσ; εἵλκυσαν ἐντεῦθεν ἀπὸ τοῦ μύθου οἱ ποιηταὶ τὸν αἶνον . . ὁ δὲ μετὰ τοῦτον Ἡσίοδον Ἀρχίλοχοσ ὥσπερ ἥδυσμά τι περιτιθεὶσ τῇ ποιήσει μύθοισ<οὐκ> ὀλιγάκισ ἐχρήσατο. . . Ἀπολλώνιοσ ὁ Ῥόδιοσ ἐν τῷ Περὶ Ἀρχιλόχου. ὁ δὲ Κάτων σφόδρα παροξυνθεὶσ καὶ διακαεὶσ ἐπεχείρησε μὲν ἐπεξελθεῖν διὰ δίκησ, ὡσ δὲ οἱ φίλοι τοῦτο ἐκωλυσαν, ὀργῇ καὶ νεότητι τρέψασ ἑαυτὸν εἰσ ἰάμβουσ πολλὰ τὸν Σκηπίωνα καθύβρισε, τῷ πικρῷ προσχρησάμενοσ τοῦ Ἀρχιλόχου, τὸ δὲ ἀκόλαστον ἀφεὶσ καὶ παιδαριῶδεσ. Λεωνίδου· Ἀρχίλοχον καὶ στᾶθι καὶ εἴσιδε τὸν πάλαι ποιητὰν τὸν τῶν ἰάμβων, οὗ τὸ μύριον κλέοσ διῆλθε κἠπὶ νύκτα καὶ ποτ’ ἀῶ. ἦ ῥά νιν αἱ Μοῖσαι καὶ ὁ Δάλιοσ ἠγάπευν Ἀπόλλων, ὡσ ἐμμελήσ τ’ ἐγένετο κἠπιδέξιοσ ἔπεά τε ποιεῖν πρὸσ λύραν τ’ ἀείδειν. Γαιτουλικοῦ· Σῆμα τόδ’ Ἀρχιλόχου παραπόντιον, ὅσ ποτεπικρὴν μοῦσαν ἐχιδναίῳ πρῶτοσ ἔβαψε χόλῳ, αἱμάξασ Ἑλικῶνα τὸν ἥμερον· οἶδε Λυκάμβησ, μυρόμενοσ τρισσῶν ἅμματα θυγατέρων· ἠρέμα δὴ παράμειψον, ὁδοιπόρε, μή ποτε τοῦδε κινήσῃσ τύμβῳ σφῆκασ ἐφεζόμενουσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION