헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Ϝιταεδέ01́1́

(플루타르코스, Vitae decem oratorum, Ἀντιφῶν, section 1)

Ἀντιφῶν Σοφίλου μὲν ἧν πατρὸσ τῶν δὲ δήμων ̔παμνούσιοσ· μαθητεύσοισ δὲ τῷ πατρὶ ἡ̓͂ν γὰρ σοφιστῆσ, ᾧ καὶ Ἀλκιβιάδην φασὶν ἑτι παῖδα ὄντα φοιτῆσαἰ καὶ δύναμιν λόγων κτησάμενοσ, ὥσ τινεσ νομίζουσιν, ἀπ’ οἰκείασ φύσεωσ, ὡρ́μησε μὲν πολιτεύεσθαι·

διατριβὴν δὲ συνέστησε καὶ Σωκράτει τῷ φιλοσόφῳ διεφέρετο τὴν ὑπὲρ τῶν λόγων διαφορὰν οὐ φιλονείκωσ ἀλλ’ ἐλεγκτικῶσ, ὡσ Ξενοφῶν ἱστόρηκεν ἐν τοῖσ Ἀπομνημονεύμασι.

τραπείσ, ὥσπερ τινέσ φασι τῶν γοῦν πρὸ αὐτοῦ γενομένων οὐδενὸσ φέρεται δικανικὸσ λόγοσ, ἀλλ’ οὐδὲ τῶν κατ’ αὐτόν, διὰ τὸ μηδέπω ἐν ἔθει τοῦ συγγράφειν εἶναι, οὐ Θεμιστοκλέουσ οὐκ Ἀριστείδου οὐ Περικλέουσ, καίτοι πολλὰσ ἀφορμὰσ καὶ ἀνάγκασ παρασχόντων αὐτοῖσ τῶν καιρῶν καὶ γὰρ οὐ δι’ ἀσθένειαν ἀπελείποντο τοῦ συγγράφειν, ὡσ δῆλον ἐκ τῶν εἰρημένων παρὰ τοῖσ συγγραφεῦσι περὶ ἑνὸσ Χ ορατορυμ Ωιταε.

ἑκάστου τῶν·

προειρημένων ἀνδρῶν. τὴν ἰδέαν τῶν λόγων ταύτην μεταχειρισαμένουσ, τούτουσ εὑρ́οι τισ ἂν ἐπιβεβληκότασ Ἀντιφῶντι, πρεσβύτῃ ἤδη ὄντι, οἱο͂ν Ἀλκιβιάδην, Κριτίαν, Λυσίαν, Ἀρχῖνον.

πρῶτοσ δὲ καὶ ῥητορικὰσ τέχνασ ἐξήνεγκε, γενόμενοσ ἀγχίνουσ·

διὸ καὶ Νέστωρ ἐπεκαλεῖτο. Καικίλιοσ δ’ ἐν τῷ περὶ αὐτοῦ συντάγματι Θουκυδίδου τοῦ συγγραφέωσ καθηγητὴν τεκμαίρεται γεγονέναι ἐξ ὧν ἐπαινεῖται παρ’ αὐτῷ ὁ Ἀντιφῶν. ἔστι δ’ ἐν τοῖσ· λόγοισ ἀκριβὴσ καὶ πιθανὸσ καὶ δεινὸσ περὶ τὴν εὑρ́εσιν καὶ ἐν τοῖσ ἀπόροισ τεχνικὸσ καὶ ἐπιχειρῶν ἐξ ἀδήλου καὶ ἐπὶ τοὺσ νόμουσ καὶ τὰ πάθη τρέπων τοὺσ λόγουσ τοῦ εὐπρεποῦσ μάλιστα στοχαζόμενοσ.

γέγονε δὲ κατὰ τὰ Περσικὰ καὶ Γοργίαν τὸν σοφιστήν, ὀλίγῳ νεώτεροσ αὐτοῦ ·

καὶ παρατέτακεν ἑώσ καταλύσεωσ τῆσ δημοκρατίασ ὑπὸ τῶν τετρακοσίων. ὁτὲ δὲ στρατηγῶν, καὶ πολλαῖσ μάχαισ νικῶν, καὶ συμμαχίασ μεγάλασ αὐτοῖσ προσαγόμενοσ, καὶ τοὺσ ἀκμάζοντασ ὁπλίζων, καὶ τριήρεισ πληρῶν ἑξήκοντα, καὶ πρεσβεύων δ’ ἑκάστοτε ὑπὲρ αὐτῶν εἰσ Λακεδαίμονα, ἡνίκα ἐτετείχιστο Ηἐτιώνεια.

μετὰ δὲ τὴν σε κατάλυσιν τῶν τετρακοσίων εἰσαγγελθεὶσ σὺν Ἀρχεπτολέμῳ ἑνὶ τῶν τετρακοσίων, ἑάλω, καὶ τοῖσ περὶ τῶν προδοτῶν ἐπιτιμίοισ ὑπαχθεὶσ ἄταφοσ ἐρρίφη καὶ σὺν τοῖσ ἐκγόνοισ ἄτιμοσ ἀνεγράφη.

οἱ δ’ ὑπὸ τῶν τριάκοντα ἀνῃρῆσθαι αὐτὸν ἱστοροῦσιν, ὥσπερ Λυσίασ ἐν τῷ ὑπὲρ τῆσ Ἀντιφῶντοσ θυγατρὸσ λόγῳ· ἐγένετο γὰρ αὐτῷ θυγάτριον, οὗ Κάλλαισχροσ ἐπεδικάσατο.

Φιλιππικῶν ἀλλ’ οὗτόσ γ’ ἂν εἰή ἕτεροσ, Λυσιδωνίδου πατρόσ, ·

οὗ καὶ Κρατῖνοσ ἐν Πυτίνῃ ὡσ πονηροῦ μνημονεύει·

πῶσ γὰρ ἂν ὁ προτεθνεὼσ καὶ ἀναιρεθεὶσ ἐπὶ τῶν τετρακοσίων πάλιν ἐπὶ τῶν τριάκοντα εἰή; ἔστι δὲ καὶ ἄλλοσ λόγοσ περὶ τῆσ τελευτῆσ αὐτοῦ. πρεσβευτὴν γὰρ ὄντα αὐτὸν εἰσ Συρακούσασ πλεῦσαι, ἡνίκα ἢκμαζεν ἡ τοῦ προτέρου Διονυσίου τυραννίσ· γενομένησ δὲ παρὰ πότον ζητήσεωσ, τίσ ἄριστόσ;

ἐστι χαλκόσ, καὶ τῶν πολλῶν διαφερομένων, αὐτὸν εἰπεῖν ἄριστον εἶναι ἐξ οὗ Ἁρμόδιοσ καὶ Ἀριστογείτων πεποίηνται· Διονύσιον καὶ ὑπονοήσαντα προτροπὴν εἰσ ἐπίθεσιν εἶναι τὸ ῥηθὲν προστάξαι ἀναιρεθῆναι αὐτόν οἱ δέ, ὅτι τὰσ τραγῳδίασ αὐτοῦ διέσυρε, χαλεπήναντα.

φέρονται δὲ τοῦ ῥήτοροσ λόγοι ἑξήκοντα;

ὧν κατεψευσμένουσ; φησὶ Καικίλιοσ εἶναι τοὺσ εἰκοσιπέντε. κεκωμῴδηται δ’ εἰσ φιλαργυρίαν ὑπὸ Πλάτωνοσ ἐν Πεισάνδρῳ. λέγεται δὲ τραγῳδίασ συνθεῖναι καὶ ἰδίᾳ καὶ σὺν Διονυσίῳ τῷ τυράννῳ. ἔτι δ’ ὢν πρὸσ τῇ ποιήσει τέχνην ἀλυπίασ συνεστήσατο, ὥσπερ τοῖσ νοσοῦσιν ἡ παρὰ τῶν ἰατρῶν θεραπεία ὑπάρχει· διὰ λόγων θεραπεύειν καὶ πυνθανόμενοσ τὰσ αἰτίασ παρεμυθεῖτο τοὺσ κάμνοντασ.

νομίζων δὲ τὴν τέχνην ἐλάττω ἢ καθ’ αὑτὸν εἶναι ἐπὶ ῥητορικὴν ἀπετράπη.

εἰσὶ δ’ οἳ καὶ τὸ Γλαύκου τοῦ Ῥηγίνου περὶ ποιητῶν βιβλίον εἰσ Ἀντιφῶντα ἀναφέρουσιν. ἐπαινεῖται δ’ αὐτοῦ μάλιστα ὁ περὶ Ἡρώδου, καὶ ὁ πρὸσ Ἐρασίστρατον περὶ. τῶν ταῶν, καὶ ὁ περὶ τῆσ εἰσαγγελίασ, ὃν ὑπὲρ ἑαυτοῦ γέγραφε, καὶ ὁ πρὸσ Δημοσθένη τὸν στρατηγὸν παρανόμων. ἔγραψε δὲ καὶ κατὰ Ἱπποκράτουσ;

τοῦ στρατηγοῦ λόγον καὶ εἷλεν αὐτὸν ἐξ ἐρήμου. ψήφισμα ἐπὶ Θεοπόμπου ἄρχοντοσ, ἐφ’ οὗ οἱ τετρακόσιοι κατελύθησαν, καθ’ ὃ ἔδοξεν Ἀντιφῶντα κριθῆναι, ὃ Καικίλιοσ παρατέθειται.

"ἔδοξε τῇ βουλῇ μιᾷ καὶ εἰκοστῇ τῆσ πρυτανείασ·

"Δημόνικοσ Ἀλωπεκῆθεν Φιλόστρατοσ, Φιλόστρατοιε Παλληνεὺσ ἐπεστάτει· "Ἄνδρων εἶπε περὶ τῶν ἀνδρῶν, οὓσ ἀποφαίνουσιν οἱ στρατηγοὶ πρεσβευομένουσ εἰσ Λακεδαίμονα ἐπὶ κακῷ τῆσ πόλεωσ τῆσ Ἀθηναίων, καὶ ἐκ τοῦ στρατοπέδου πλεῖν ἐπὶ πολεμίασ νεὼσ καὶ πεζεῦσαι διὰ Δεκελείασ, Ἀρχεπτόλεμον καὶ Ὀνομακλέα καὶ Ἀντιφῶντα συλλαβεῖν καὶ ἀποδοῦναι εἰσ τὸ δικαστήριον, ὅπωσ δῶσι δίκην παρασχόντων δ’ αὐτοὺσ οἱ στρατηγοί, καὶ ἐκ τῆσ βουλῆσ οὕστινασ ἂν δοκῇ τοῖσ στρατηγοῖσ, προσελομένοισ μέχρι δέκα, ὅπωσ ἂν περὶ παρόντων γένηται ἡ κρίσισ. "προσκαλεσάσθωσαν δ’ αὐτοὺσ οἱ θεσμοθέται ἐν τῇ αὔριον ἡμέρᾳ καὶ εἰσαγόντων, ἐπειδὰν αἱ κλήσεισ ἐξήκωσιν εἰσ τὸ δικαστήριον, περὶ προδοσίασ κατηγορεῖν τοὺσ ᾑρημένουσ συνηγόρουσ καὶ τοὺσ στρατηγοὺσ καὶ ἄλλουσ, ἄν τισ βούληται· "ὅτου δ’ ἂν καταψηφίσηται τὸ δικαστήριον, περὶ αὐτοῦ ποιεῖν κατὰ τὸν νόμον, ὃσ κεῖται περὶ τῶν προδόντων. Τούτῳ ὑπογέγραπται τῷ δόγματι ἡ καταδίκη.

"προδοσίασ ὦφλον Ἀρχεπτόλεμοσ Ἱπποδάμου Ἀγρύληθεν παρών, Ἀντιφῶν Σοφίλου Ῥαμνούσιοσ·

"παρών τούτοιν· "ἐτιμήθη τοῖσ, ἕνδεκα παραδοθῆναι καὶ τὰ χρήματα δημόσια εἶναι καὶ τῆσ θεοῦ τὸ ἐπιδέκατον, καὶ τὼ οἰκία κατασκάψαι αὐτῶν καὶ ὁρ́ουσ θεῖναι τοῖν οἰκοπέδοιν, ἐπιγράψαντασ Ἀρχεπτολέμου καὶ αντιφ�ντοσ τοῖν τοῖν προδόντοιν. "τὼ δὲ δημάρχω ἀποφῆναι τὴν οὐσίαν αὐτοῖν καὶ μὴ ἐξεῖναι θάψαι Ἀρχεπτόλεμον καὶ Ἀντιφῶντα Ἀθήνησι, μηδ’ ὅσησ Ἀθηναῖοι κρατοῦσι· "καὶ ἄτιμον εἶναι Ἀρχεπτόλεμον καὶ Ἀντιφῶντα καὶ γένοσ τὸ ἐκ τούτοιν, καὶ νόθουσ καὶ γνησίουσ καὶ ἐάν τισ ποιήσηταί τινα τῶν ἐξ Ἀρχεπτολέμου καὶ Ἀντιφῶντοσ, ἄτιμοσ ἔστω ὁ ποιησάμενοσ. "ταῦτα δὲ γράψαι ἐν στήλῃ χαλκῇ · "καὶ ᾗπερ ἀνάκειται τὰ ψηφίσματα τὰ περὶ Φρυνίχου, καὶ τοῦτο θέσθαι.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, Vitae decem oratorum, Ἀντιφῶν, section 1

(플루타르코스, Vitae decem oratorum, Ἀντιφῶν, section 1)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION