Plutarch, De amore prolis, section 3

(플루타르코스, De amore prolis, section 3)

ἀλλ’ οὔτ’ ἀληθὴσ ὁ λόγοσ οὔτ’ ἄξιοσ ἀκούειν. ἡ γὰρ φύσισ ὥσπερ ἐν φυτοῖσ ἀγρίοισ, οἱο͂ν οἰνάνθαισ ἐρινεοῖσ κοτίνοισ, ἀρχὰσ ἀπέπτουσ καὶ ἀτελεῖσ ἡμέρων καρπῶν ἐνέφυσεν·

τὸ πρὸσ τὰ ἔκγονα φιλόστοργον ἀτελὲσ καὶ οὐ διαρκὲσ πρὸσ δικαιοσύνην οὐδὲ τῆσ χρείασ προσωτέρω προερχόμενον ἔδωκεν ἄνθρωπον δέ, λογικὸν καὶ πολιτικὸν ζῷον, ἐπὶ δίκην καὶ νόμον εἰσάγουσα καὶ θεῶν τιμὰσ καὶ πόλεων ἱδρύσεισ καὶ φιλοφροσύνην, γενναῖα καὶ καλὰ καὶ φερέκαρπα τούτων σπέρματα παρέσχε τὴν πρὸσ τὰ ἔκγονα χάριν καὶ ἀγάπησιν, ἀκολουθοῦσα ταῖσ πρώταισ ἀρχαῖσ·

ἐν ταῖσ τῶν σωμάτων κατασκευαῖσ.

"ἔχουσα ῥωπικόν·

ἀπορρήτων ἐφάπτεσθαι τοῖσ ὀνόμασι καὶ τοῖσ ῥήμασιν, ἀλλ’ ἀποκειμένων καὶ κεκρυμμένων ἐπινοεῖν τὴν πρὸσ τὸ γεννᾶν καὶ λοχεύεσθαι τῶν μορίων ἐκείνων εὐφυϊάν.

ἀρκεῖ δ’ ἡ τοῦ γάλακτοσ ἐργασία καὶ οἰκονομία τὴν πρόνοιαν αὐτῆσ ἐμφῆναι καὶ ἐπιμέλειαν. πνεύματοσ ἐπιπολάζον ἐμπλανᾶται καὶ βαρύνει, τὸν μὲν ἄλλον χρόνον εἴθισται καὶ μεμελέτηκεν ἐμμήνοισ ἡμερῶν περιόδοισ ὀχετοὺσ καὶ πόρουσ αὐτῷ τῆσ φύσεωσ ἀναστομούσησ ἀποχεόμενον τὸ μὲν ἄλλο σῶμα κουφίζειν καὶ καθαίρειν, τὴν δ’ ὑστέραν οἱο͂ν ἀρότῳ καὶ σπόρῳ γῆν ἐν φυτοῖσ ὀργῶσαν ἐν καιρῷ παρέχειν.

ὅταν δὲ τὴν γονὴν ἀναλάβῃ προσπεσοῦσαν ἡ ὑστέρα καὶ περιστείλῃ ῥιζώσεωσ γενομένησ·

"ὁ γὰρ ὀμφαλὸσ; τῷ γεννωμένῳ καρπῷ καὶ μέλλοντι·

τοὺσ μὲν, ἐμμήνουσ καὶ καθαρσίουσ ἔκλεισεν ὀχετοὺσ ἡ φύσισ, τοῦ δ’ αἵματοσ ἀντιλαμβανομένη φερομένου τροφῇ χρῆται καὶ κατάρδει τὸ βρέφοσ ἤδη συνιστάμενον καὶ διαπλαττόμενον, ἄχρι οὗ τοὺσ προσήκοντασ ἀριθμοὺσ τῇ ἐντὸσ;

αὐξήσει κυηθὲν ἑτέρασ ἀνατροφῆσ καὶ χώρασ δέηται.

χρείαν, ἔχει παρεσκευασμένασ οἱο͂ν ἐγγείουσ ἤ τινασ κρήνασ νάματοσ ἐπιρρέοντοσ, οὐκ ἀργῶσ οὐδ’ ἀπαθῶσ ὑποδεχομένασ ἀλλὰ καὶ πνεύματοσ ἠπίῳ θερμότητι καὶ μαλακῇ θηλύτητι ἐκπέψαι καὶ λεᾶναι καὶ μεταβαλεῖν δυναμένασ·

τοιαύτην γὰρ ὁ μαστὸσ ἔχει ἐντὸσ διάθεσιν καὶ κρᾶσιν.

ἐκροαὶ δὲ τοῦ γάλακτοσ οὐκ εἰσὶν οὐδὲ κρουνοὶ μεθιέντεσ ἀθρόωσ, εἰσ δὲ σάρκα πιδακώδη καὶ πόροισ ἀτρέμα λεπτοῖσ διηθοῦσαν ἀπολήγων, εὐμενὲσ τῷ τοῦ νηπίου στόματι καὶ προσφιλὲσ;

ψαῦσαι καὶ περιλαβεῖν ἐνδίδωσι ταμιεῖον. ἀλλὰ τούτων γε τῶν τοσούτων ἐπὶ τήν γένεσιν ἐργαλείων καὶ τοιούτων οἰκονομιῶν καὶ φιλοτιμίασ καὶ προνοίασ οὐδὲν ἦν ὄφελοσ, εἰ μὴ τὸ φιλόστοργον ἡ φύσισ καὶ κηδεμονικὸν ἐνειργάσατο ταῖσ τεκούσαισ. πάντων ὅσσα τε γαῖαν ἔπι πνείει τε καὶ ἑρ́πει·

τοῦτ’ οὐ ψεύδεται ὁ λέγων ἐπὶ νηπίου καὶ ἀρτιγενοῦσ. οὐδὲν γάρ ἐστιν οὕτωσ; ἀτελὲσ οὐδ’ ἄπορον οὐδὲ γυμνὸν οὐδ’ ἄμορφον οὐδὲ μιαρόν, ὡσ ἄνθρωποσ ἐν γοναῖσ ὁρώμενοσ· καὶ ἀσπάσασθαι καὶ περιλαβεῖν ἢ τοῦ φύσει φιλοῦντοσ.

ἀλλὰ φιλίαν ἔχοντοσ ἐπὶ τοὺσ παλαιοὺσ;

상위

Plutarch (플루타르코스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION