Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 223:

(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 223:)

οὐκοῦν, ὅπερ νῦν προυθέμεθα σκέψασθαι, τὸν λόγον ὅπῃ καλῶσ ἔχει λέγειν τε καὶ γράφειν καὶ ὅπῃ μή, σκεπτέον. δῆλον. ἆρ’ οὖν οὐχ ὑπάρχειν δεῖ τοῖσ εὖ γε καὶ καλῶσ ῥηθησομένοισ τὴν τοῦ λέγοντοσ διάνοιαν εἰδυῖαν τὸ ἀληθὲσ ὧν ἂν ἐρεῖν πέρι μέλλῃ; οὑτωσὶ περὶ τούτου ἀκήκοα, ὦ φίλε Σώκρατεσ, οὐκ εἶναι ἀνάγκην τῷ μέλλοντι ῥήτορι ἔσεσθαι τὰ τῷ ὄντι δίκαια μανθάνειν ἀλλὰ τὰ δόξαντ’ ἂν πλήθει οἵπερ δικάσουσιν, οὐδὲ τὰ ὄντωσ ἀγαθὰ ἢ καλὰ ἀλλ’ ὅσα δόξει·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION