Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 198:

τριῶν ὄντων οὖν ἡμῖν, ὧντινων βούλει, τίθει, καλλίοσιν ἵνα ὀνόμασι χρώμεθα, τὸ μὲν χρυσόν, τὸ δ’ ἄργυρον, τρίτον δὲ τὸ μηδέτερα τούτων. κεῖται. τὸ δὴ μηδέτερα τούτων ἔσθ’ ἡμῖν ὅπωσ θάτερα γένοιτο ἄν, χρυσὸσ ἢ ἄργυροσ; καὶ πῶσ ἄν; οὐδ’ ἄρα ὁ μέσοσ βίοσ ἡδὺσ ἢ λυπηρὸσ λεγόμενοσ ὀρθῶσ ἄν ποτε οὔτ’ εἰ δοξάζοι τισ, δοξάζοιτο, οὔτ’ εἰ λέγοι, λεχθείη, κατά γε τὸν ὀρθὸν λόγον. πῶσ γὰρ ἄν;