Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 135:

(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 135:)

τὸν τοῦ μὴ χαίρειν μηδὲ λυπεῖσθαι λέγεισ; ἐρρήθη γάρ που τότε ἐν τῇ παραβολῇ τῶν βίων μηδὲν δεῖν μήτε μέγα μήτε σμικρὸν χαίρειν τῷ τὸν τοῦ νοεῖν καὶ φρονεῖν βίον ἑλομένῳ. καὶ μάλα οὕτωσ ἐρρήθη. οὐκοῦν οὕτωσ ἂν ἐκείνῳ γε ὑπάρχοι· καὶ ἴσωσ οὐδὲν ἄτοπον εἰ πάντων τῶν βίων ἐστὶ θειότατοσ. οὔκουν εἰκόσ γε οὔτε χαίρειν θεοὺσ οὔτε τὸ ἐναντίον. πάνυ μὲν οὖν οὐκ εἰκόσ· ἄσχημον γοῦν αὐτῶν ἑκάτερον γιγνόμενόν ἐστιν. ἀλλὰ δὴ τοῦτο μὲν ἔτι καὶ εἰσ αὖθισ ἐπισκεψόμεθα, ἐὰν πρὸσ λόγον τι ᾖ, καὶ τῷ νῷ πρὸσ τὰ δευτερεῖα, ἐὰν μὴ πρὸσ τὰ πρωτεῖα δυνώμεθα προσθεῖναι, προσθήσομεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION