Lucian, Dialogi Marini, triton and nhrides, chapter 2

(루키아노스, Dialogi Marini, triton and nhrides, chapter 2)

Ἐγὼ ὑμῖν φράσω τὸ πᾶν ὡσ ἐγένετο· ἐστάλη μὲν οὗτοσ ἐπὶ τὰσ Γοργόνασ ἆθλόν τινα τοῦτον τῷ βασιλεῖ ἐπιτελῶν, ἐπεὶ δὲ ἀφίκετο ἐσ τὴν Λιβύην ‐ Πῶσ, ὦ Τρίτων; μόνοσ; ἢ καὶ ἄλλουσ συμμάχουσ ἦγεν; ἄλλωσ γὰρ δύσποροσ ἡ ὁδόσ. διὰ τοῦ ἀέροσ· ὑπόπτερον γὰρ αὐτὸν ἡ Αθηνᾶ ἔθηκεν. ἐπεὶ δ̓ οὖν ἧκεν ὅπου διῃτφντο, αἱ μὲν ἐκάθευδον, οἶμαι, ὁ δὲ ἀποτεμὼν τῆσ Μεδούσησ την κεφαλὴν ᾤχετο ἀποπτάμενοσ. Πῶσ ἰδών; ἀθέατοι γάρ εἰσιν· ἢ ὃσ ἂν ἴδῃ, οὐκ ἄν τι ἄλλο μετὰ ταύτασ ἴδοι. Ἡ Ἀθηνᾶ τὴν ἀσπίδα προφαίνουσα ‐ τοιαῦτα γὰρ ἤκουσα διηγουμένου αὐτοῦ πρὸσ τὴν Ἀνδρομέδαν καὶ πρὸσ τὸν Κηφέα ὕστερον ‐ ἡ Ἀθηνᾶ δὴ ἐπὶ τῆσ ἀσπίδοσ ἀποστιλβούσησ ὥσπερ ἐπὶ τοῦ κατόπτρου παρέσχεν αὐτῷ ἰδεῖν τὴν εἰκόνα τῆσ Μεδούσησ· εἶτα λαβόμενοσ τῇ λαιᾷ τῆσ κόμησ, ἐνορῶν δ̓ ἐσ τὴν εἰκόνα, τῇ δεξιᾷ τὴν ἁρ́πην ἔχων, ἀπέτεμε τὴν κεφαλὴν αὐτῆσ, καὶ πρὶν ἀνεγρέσθαι τὰσ ἀδελφὰσ ἀνέπτατο.

상위

Dialogi Marini

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION