Homer, Iliad, Book 7 9:

(호메로스, 일리아스, Book 7 9:)

ὣσ ἔφαθ’, Ἕκτωρ δ’ αὖτε χάρη μέγα μῦθον ἀκούσασ, καί ῥ’ ἐσ μέσσον ἰὼν Τρώων ἀνέεργε φάλαγγασ, μέσσου δουρὸσ ἑλών· οἳ δ’ ἱδρύνθησαν ἅπαντεσ. κὰδ δ’ Ἀγαμέμνων εἷσεν ἐϋκνήμιδασ Ἀχαιούσ· κὰδ δ’ ἄρ’ Ἀθηναίη τε καὶ ἀργυρότοξοσ Ἀπόλλων ἑζέσθην ὄρνισιν ἐοικότεσ αἰγυπιοῖσι φηγῷ ἐφ’ ὑψηλῇ πατρὸσ Διὸσ αἰγιόχοιο ἀνδράσι τερπόμενοι· τῶν δὲ στίχεσ εἱάτο πυκναὶ ἀσπίσι καὶ κορύθεσσι καὶ ἔγχεσι πεφρικυῖαι. οἱή δὲ Ζεφύροιο ἐχεύατο πόντον ἔπι φρὶξ ὀρνυμένοιο νέον, μελάνει δέ τε πόντοσ ὑπ’ αὐτῆσ, τοῖαι ἄρα στίχεσ εἱάτ’ Ἀχαιῶν τε Τρώων τε ἐν πεδίῳ· Ἕκτωρ δὲ μετ’ ἀμφοτέροισιν ἐείπε· κέκλυτέ μευ Τρῶεσ καὶ ἐϋκνήμιδεσ Ἀχαιοὶ ὄφρ’ εἴπω τά με θυμὸσ ἐνὶ στήθεσσι κελεύει. ὁρ́κια μὲν Κρονίδησ ὑψίζυγοσ οὐκ ἐτέλεσσεν, ἀλλὰ κακὰ φρονέων τεκμαίρεται ἀμφοτέροισιν εἰσ ὅ κεν ἢ ὑμεῖσ Τροίην εὔπυργον ἕλητε ἢ αὐτοὶ παρὰ νηυσὶ δαμείετε ποντοπόροισιν. ὑμῖν δ’ ἐν γὰρ ἐάσιν ἀριστῆεσ Παναχαιῶν· τῶν νῦν ὅν τινα θυμὸσ ἐμοὶ μαχέσασθαι ἀνώγει δεῦρ’ ἴτω ἐκ πάντων πρόμοσ ἔμμεναι Ἕκτορι δίῳ. ὧδε δὲ μυθέομαι, Ζεὺσ δ’ ἄμμ’ ἐπιμάρτυροσ ἔστω· εἰ μέν κεν ἐμὲ κεῖνοσ ἕλῃ ταναήκεϊ χαλκῷ, τεύχεα συλήσασ φερέτω κοίλασ ἐπὶ νῆασ, σῶμα δὲ οἴκαδ’ ἐμὸν δόμεναι πάλιν, ὄφρα πυρόσ με Τρῶεσ καὶ Τρώων ἄλοχοι λελάχωσι θανόντα. εἰ δέ κ’ ἐγὼ τὸν ἕλω, δώῃ δέ μοι εὖχοσ Ἀπόλλων, τεύχεα σύλησασ οἴσω προτὶ Ἴλιον ἱρήν, καὶ κρεμόω προτὶ νηὸν Ἀπόλλωνοσ ἑκάτοιο, τὸν δὲ νέκυν ἐπὶ νῆασ ἐϋσσέλμουσ ἀποδώσω, ὄφρά ἑ ταρχύσωσι κάρη κομόωντεσ Ἀχαιοί, σῆμά τέ οἱ χεύωσιν ἐπὶ πλατεῖ Ἑλλησπόντῳ. καί ποτέ τισ εἴπῃσι καὶ ὀψιγόνων ἀνθρώπων νηὶ̈ πολυκλήϊδι πλέων ἐπὶ οἴνοπα πόντον· ἀνδρὸσ μὲν τόδε σῆμα πάλαι κατατεθνηῶτοσ, ὅν ποτ’ ἀριστεύοντα κατέκτανε φαίδιμοσ Ἕκτωρ. ὥσ ποτέ τισ ἐρέει· τὸ δ’ ἐμὸν κλέοσ οὔ ποτ’ ὀλεῖται.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION