Homer, Iliad, Book 3 42:

(호메로스, 일리아스, Book 3 42:)

ἦ ῥα καὶ ἀμπεπαλὼν προί̈ει δολιχόσκιον ἔγχοσ, καὶ βάλε Πριαμίδαο κατ’ ἀσπίδα πάντοσε ἴσην· νῦν δέ μοι ἐν χείρεσσιν ἄγη ξίφοσ, ἐκ δέ μοι ἔγχοσ ἠί̈χθη παλάμηφιν ἐτώσιον, οὐδ’ ἔβαλόν μιν. διὰ μὲν ἀσπίδοσ ἦλθε φαεινῆσ ὄβριμον ἔγχοσ, καὶ διὰ θώρηκοσ πολυδαιδάλου ἠρήρειστο· ἀντικρὺ δὲ παραὶ λαπάρην διάμησε χιτῶνα ἔγχοσ· ὃ δ’ ἐκλίνθη καὶ ἀλεύατο κῆρα μέλαιναν. Ἀτρεί̈δησ δὲ ἐρυσσάμενοσ ξίφοσ ἀργυρόηλον πλῆξεν ἀνασχόμενοσ κόρυθοσ φάλον· ἀμφὶ δ’ ἄρ’ αὐτῷ τριχθά τε καὶ τετραχθὰ διατρυφὲν ἔκπεσε χειρόσ. Ἀτρεί̈δησ δ’ ᾤμωξεν ἰδὼν εἰσ οὐρανὸν εὐρύν· Ζεῦ πάτερ οὔ τισ σεῖο θεῶν ὀλοώτεροσ ἄλλοσ· ἦ τ’ ἐφάμην τίσασθαι Ἀλέξανδρον κακότητοσ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION