Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 9 32:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 32:)

ἢ πρὸσ μὲν τοὺσ διὰ τὸ χρήσιμον ἢ τὸ ἡδὺ φίλουσ ὄντασ, ὅταν μηκέτι ταῦτ’ ἔχωσιν, οὐδὲν ἄτοπον διαλύεσθαι; ἐκείνων γὰρ ἦσαν φίλοι· ὧν ἀπολιπόντων εὔλογον τὸ μὴ φιλεῖν. ἐγκαλέσειε δ’ ἄν τισ, εἰ διὰ τὸ χρήσιμον ἢ τὸ ἡδὺ ἀγαπῶν προσεποιεῖτο διὰ τὸ ἦθοσ.