Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 7 123:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 123:)

οὐδ’ ἅμα φρόνιμον καὶ ἀκρατῆ ἐνδέχεται εἶναι τὸν αὐτόν· ἅμα γὰρ φρόνιμοσ καὶ σπουδαῖοσ τὸ ἦθοσ δέδεικται ὤν. ἔτι οὐ τῷ εἰδέναι μόνον φρόνιμοσ ἀλλὰ καὶ τῷ πρακτικόσ· ὁ δ’ ἀκρατὴσ οὐ πρακτικόσ ‐ τὸν δὲ δεινὸν οὐδὲν κωλύει ἀκρατῆ εἶναι·