Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 6 54:

μάλιστα τοῦτ’ ἔργον εἶναί φαμεν, τὸ εὖ βουλεύεσθαι, βουλεύεται δ’ οὐδεὶσ περὶ τῶν ἀδυνάτων ἄλλωσ ἔχειν, οὐδ’ ὅσων μὴ τέλοσ τι ἔστι, καὶ τοῦτο πρακτὸν ἀγαθόν. ὁ δ’ ἁπλῶσ εὔβουλοσ ὁ τοῦ ἀρίστου ἀνθρώπῳ τῶν πρακτῶν στοχαστικὸσ κατὰ τὸν λογισμόν. οὐδ’ ἐστὶν ἡ φρόνησισ τῶν καθόλου μόνον, ἀλλὰ δεῖ καὶ τὰ καθ’ ἕκαστα γνωρίζειν·